Μήν τό πείτε κανενός

Σκέφτομαι σοβαρά νά τά παρατήσω.Δέν είναι κατάσταση αυτή.Προχθές μέ πιάσε ο "φίλος " πού καρφωνα, καί μέ εψεξε γιά όσα τού καταμαρτηρούσα.¨Μα είναι δυνατόν? μού είπε ζόρικα Νά γραφεις ότι θά πεθάνω,καί ότι δέν θά πατήσει κανείς στήν κηδεία μού?Είναι σοβαρα πράγματα αυτά?...τί πρόβλημα κι αυτό μέ τό γράψιμο...νά τά περνάς όλα από κόσκινο,γιά νά μήν θιχτεί κανείς...Δηλαδή ο Φιλίπ Ρόθ τί πρέπει νά κάνει? Νά μετοικήσει είς τήν απω ανατολή γιά να γλυτώσει από τούς επικριτές τού?Από τίς γκόμενες τού ,από τούς φίλους τού ,πού μέ τήν πρώτη ευκαιρία τούς ξεχέζει κανονικά?Α ρέ φιλίπ μόνο εγώ σέ νιώθω ,κί ας μήν γράψω ποτέ ούτε μιά αράδα σάν τή δική σού...Αλλά τι συγγραφέας θά ησουν ,αν εγραφες ας πούμε κρυπτικά?Γί αυτό καί γώ τό πήρα απόφαση.Ποτέ πιά κρυπτικά,καί σ`αυτό με βοήθησε αυτό τό πλάσμα

Ναί οπως τά βλέπεις.Μεγάλη η Χάρις .Εδωσε μιά συνεντευξάρα τήν κυριακή ,μέ στειλε αδιάβαστο.Λέει λοιπόν ή Χάρις"Πάντα ηθελα νά βγώ  στή σκηνή μέ κόκκινη παγέτα.Μού τρέχαν τά σάλια μού οταν τό βλεπα,αλλά δέν τό επετρεπα στόν ευατό μού.Ζούσα σέ ένα λούμπεν περιβάλλον κι εμένα κάτι μέ οδηγούσε κάπου αλλού..."Κατάλαβες?

Είναι αυτά πού ελεγα πιό πάνω.Τό τί θά πεί τό κόσμο.Νά πάει νά γαμηθεί τό κόσμο.Ρίξε τήν ζαριά σού κούκλα μού..."Πού λές εγώ έπαθα καρκίνο,καί δέν καταδέχτηκα νά παραστήσω τήν ασθενή.Είχα πρεμιέρα βλέπεις καί είπα στόν ευατό μού"οχι!"Θά παίξεις...Πόσους τέτοιους βιασμούς εχουμε κάνει στόν ευατό μάς...Αλλά δέν γίνεται αυτό..Δέν μπορείς νά πάς παρακάτω αν δέν πενθήσεις πρώτα οτι εχεις χάσει..."Καί κεί μέ σκότωσες Χαρούλα μού..αλλά μέ σκότωσες τόσο γλυκά,πού ηταν σάν ανάσταση...γιά αυτό λοιπόν φόρα τήν κόκκινη τουαλέτα  που γουστάρειςκαί βγές κουκλα μου καί πέστα.Δεύτερη ζωή δέν έχει.