Πες μου μια λέξη(και γω θα την πιστέψω)

Η κοπέλα πάνω από την απλώστρα αγνοεί  σίγουρα  όσα δεν γνωρίζω.Βέβαια το πιο σίγουρο είναι ότι αγνοεί κι ολη  μου την ύπαρξη.αλλά αυτό είναι το λιγότερο.Το περισσότερο είναι  ότι υπάρχει σοβαρός κίνδυνος εγκεφαλικής εμβολής. Ανησυχώ για την υγεία της . Μιλάει στο κινητό τουλάχιστον 2  ώρες. Ο εγκέφαλος της πρέπει να έχει γίνει ήδη κιμάς. Εσύ φυσικά  εχεις φρίξει .




"Έλεος  πια" φωνάζεις  Θα το ανατινάξεις το σύστημα κοπέλα μου ..κλείστο πια το ρημάδι..."Εγώ φυσικά γελάω. Καταλαβαίνω την περίπτωση της. Βέβαια δεν είναι η δίκη μου η περίπτωση,αλλά μπορώ να την ερμηνεύσω. Μπορώ να μπω στο διάδρομο της ,ίσα για ένα μεσημεριάτικο αερομπικ μυαλού.

"Αλήτη.Κάθομαι εδώ και 3 μήνες και σε περιμένω να ρθείς ,και συ με γράφεις.Πότε παραλιακή  μου πας ,και πότε Χατζηγιάννης.Δεν αντέχω πια άλλο ,το καταλαβαίνεις?"


Η φωνή της αντηχεί σε ολόκληρη την παραλία." Μα καλά δεν ντρέπεται ?"με ρωτάς. Η ντροπή είναι ωραίο ρούχο ,άλλα ακατάλληλο  για να ενδυθεί η ερωτική ικεσία.Εσύ φυσικά δεν τα ξέρεις αυτά. Ξέρεις άλλα ,όχι αυτά. Είσαι έξω από το παζάρι του φονιά. Η κοπέλα όμως τα ξέρει από γεννησιμιού της. Εντός της  χιλιάδες  Κομματάκια Μπαρτ συνθλίβονται . Εσύ φυσικά προβληματίζεσαι   για τον τρόπο με τον όποιο οδηγήθηκε στην ερωτική της καταδίκη .Και φυσικά  με ποιο τρόπο την πληρώνει. 

    Την παρακολουθείς πάντως αχόρταγα.                                                                      "Βάζω στοίχημα πως δεν τον ξέρει . Από το Φέισμπούκ τον γνώρισε ,και μας πουλάει τώρα ιστορία.." Αυτό όντως είναι  η περίπτωση μου. Το ερωτικό παραλήρημα..."ο  ερωτευμένος παραληρεί. Αλλά το παραλήρημα του είναι βλακώδες. Υπάρχει βλακωδέστερο πράγμα από έναν ερωτευμένο? Επίσης εκπλήσσεται ακατάπαυστα. Δεν έχει χρόνο να μετασχηματίσει ,να  αντιστρέψει ,να προστατέψει.Γνωρίζει την βλακεία του,αλλά δεν την λογοκρίνει.."


 Η κοπέλα μας βέβαια αλογόκριτη.
.."Και σε είχα πιστέψει ρε κάφρε .Αλλά με πούλησες.Σού είπα δεν με νοιάζει αν δεν έχεις μια και δεν μ`άκουσες.Δουλεύω ρε,τ`ακούς?Γιατί δεν έρχεσαι εδώ? Κάνω 10 κουρέματα την ημέρα ,ένα σκασμό λεφτά βγάζω ,δεν με νοιάζει. Μπορώ να μας ζήσω  και τους δυο μας ,αλλά εσύ μου θέλεις να πηγαίνεις στον Χατζηγιάννη με τις τσούλες..Με ποίαν είσαι τώρα? 

 Εσύ φυσικά δεν πιστεύεις  στα αυτιά σου. Μια ερωτευμένη κομμώτρια στα πρόθυρα της κατάρευσης. Ωραίος ρόλος.                   


"Μα την ακούς? Είναι για δέσιμο ..Γελάς? Σε λίγο δεν θα γελάς καθόλου όταν  θα ανατιναχτεί  το κρανίο της..  Με τόσα  ραδιοκύματα  που έχει απορροφήσει ,είναι ζήτημα λεπτών για να συμβεί το μακελειό..." σ`ακούω να λες ,αλλά εγώ στο βάθος  βλέπω ένα πλοίο  που προσπαθεί να αράξει για να  αποβιβάζει άλλους τρελούς, τουρίστες  κατά προτίμηση,τυλιγμένους με κόκκινα σωσίβια.Σ`αυτήν την παραλία διαλέξανε να πνιγούν.

Χιλιάδες κόκκινα σωσίβια παρατάσσονται μπροστά στα έκπληκτα μάτια μας .Μάνες παιδιά,αδέλφια,όλοι μαζί,δίνουν ένα ξέφρενο αγώνα  με το νερό. Θα μπορούσε να είναι   ένα ζωντανό ναυάγιο ,σε απευθείας μετάδοση από την κόλαση τους.Αλλά για την  ώρα ,κάποιου άλλου είδους κόλαση ,δίνει  τα ρέστα του. Εγώ τα χω πάρει εδώ και χρόνια.Έκλεισε τα βιβλίο. Δεν μου χρωστάει κανείς τίποτα.


" ..εγώ φταίω  ρε κανένας άλλος ..Που σε εμπιστεύτηκα ..και συ με πρόδωσες.. Αλλά θα γυρίσεις που θα πας...Μόνο εγώ  θα είμαι στη Ζωή  σου..Πάρτο απόφαση..."


 Τελικά σκέφτομαι  πως από όλες τις αποφάσεις  που πρέπει να πάρεις  κανείς στον έρωτα ,η πιο σωστή μου  φαίνεται  αυτή που  δεν σε οδηγεί στο γκρεμό. Αλλά τι έρωτας θα ήταν  αυτός  αν δεν μπορεί να σε γκρεμίσει...Δεν βαριέσαι. Το χεις πει εσύ  άλλωστε καλύτερα .Όλοι οι έρωτες ,έρωτες λέγονται.

Εγω δεν ξέρω τίποτα πια.