Ξεκλείδωτα προφίλ

Βρίσκεσαι λέει στον θάλαμο της εντατικής. Η κυρίως ζωή σου υπέστην σοβαρά τραύματα.
Οι γιατροί λένε ότι θα επιβιώσεις. Οι αρχικές βέβαια προβλέψεις ήταν  αποκαρδιωτικές.
Μπορεί και να μην ζήσεις , άλλα και να ζήσεις  θα είναι σαν να μην ζεις. Όχι σαν φυτό.
Καμία σχέση. Απλά θα μοιάζεις σαν κάποιους ξεχασμένους παίχτες του μπιλιάρδου που
ξέμειναν πάνω στην αλλαγή του είναι τους. Τι να σου λέω τώρα, τι να σου εξηγώ.

Το ασθενοφόρο πάντως  που σε μετέφερε εσπευσμένα έτρεχε σαν δαιμονισμένο.
Ήμουνα και γω μέσα  και σε κοιτούσα. Αλλά περιέργως δεν ανησυχούσα. Μην
με ρωτήσεις το πως  ούτε  και το γιατί .Απλά συνέβη. Ήταν σαν να μην ήμουν
σε τρέιλερ  ταινίας διπλανής ζωής , και ξέρεις πως είναι οι διπλανές ζωές ,λίγο
να τις σκουντηξεις και καταλαβαίνεις πως δεν σε αφορούν .Έτσι και γώ. Αλλά
πως να στο πω , μ`αρέσει που συνέβη ,όχι το γεγονός καθαυτό όσο η διεργασία του.

Γιατί  όπως δεν καταλαβαίνεις αυτή την στιγμή που σου μιλάω , έτσι δεν καταλαβαίνεις
κι από ασθενοφόρα. Εγώ που λες πάντα είχα μια απορία για δαύτα . Αναρωτιόμουν
από μικρός  γιατί τρέχουν έτσι πανικόβλητα. Αναρωτιόμουν ποιος άραγε να είναι
εκεί μέσα  και τι του συνέβη. Θυμάμαι πως  έτρεχα έντρομος σπίτι για να βεβαιωθώ
πως όλοι  ήταν καλά. Ήταν όντως όλοι τους καλά ,κανένα δάκρυ στο τραπέζι ασυμμάζευτο
όλα ήταν  στην εντέλεια για να με υποδεχτούν. Και με υποδέχονταν με όλες  τις
βασιλικές τιμές που  άρμοζαν σε κακοπαθημένες ψυχές σαν την δική μου.

Αλλά εμένα η απορία εχασκε σαν παράπονο μέσα μου. Άραγε , δεν θα μπορούσε
να υπάρχει μια φωτεινή επιγραφή  απ`έξω από κάθε  ασθενοφόρο ,εκεί ψηλά
στην κορυφή του σήματος  και να αναβοσβήνει  σε περίπτωση  που ήξερες
τον άνθρωπο ,τον άνθρωπο τον όποιο μετέφερε , και που μπορεί να τον αγαπούσες
κιόλας .Θα αναβόσβηνε επιδειχτικά , κι όχι απλώς θα αναβόσβηνε ,θα χαλούσε τον κόσμο
ΜΗΝ ΑΝΗΣΥΧΕΊΣ!ΜΗΝ ΑΝΗΣΥΧΕΊΣ!

Θα μπορούσε βέβαια να αναβοσβήνει και το όνομα  του ανθρώπου,που είναι μέσα στο ασθενοφόρο και είτε θα λέγε

ΔΕΝ ΕΊΝΑΙ ΣΟΒΑΡΌ!ΔΕΝ ΕΊΝΑΙ ΣΟΒΑΡΌ!

Η αν πέθαινε μέσα σ`αυτό να αναβόσβηνε αλλιώς

ΆΝΤΙΟ! Σ`ΑΓΑΠΏ!ΆΝΤΙΟ Σ`ΑΓΑΠΏ!

Οι νοσοκόμοι πάντως που σε μετέφεραν ήταν πολύ ανήσυχοι:"Μα γιατί δεν αντιδρά?
Τι του συνέβη? Όλα τα ζωτικά του όργανα  δουλεύουν ρολόι.. Καρδιά πεντάχρονου..
Σφίγγει από υγεία. Κι όμως αρνείται να ζήσει..." Είπαν.Εγώ δεν αντέδρασα. Περίμενα
μπας και σηκωθείς. Άλλα εσύ τίποτα. Γαϊδούρι. Άρχισαν τότε να αναρωτιούνται οι
γιατροί. " Μήπως τελικά δεν είναι δική του η ζωή?" "Λες? Λες να την ξέχασε κανείς?
Πάντως δική μου δεν είναι..Για πρόσεξα τον  καλύτερα  λέει τότε η νοσοκόμα..
Μήπως τελικά είναι δική σου η ζωή και δεν το ξέρεις? " Μπα" απαντάει αυτός
με σιγουριά . Αν και μοιάζει κάπως ,δεν είναι δική μου. Ξέρεις έγω την φυλάω
στο συρτάρι μου για ώρα ανάγκης..Τυχερέ..εγώ την βγάζω μόνο τα Σάββατα
για να μην την ξεχάσω  πως να την φοράω...κι αυτός εδώ κοιμάται.

Από τότε έχουν περάσει  6000 χρόνια και συ εξακολουθείς  να κοιμάσαι ,και γω
κουράστηκα να ξεφυλλίζω περιοδικά  για να μην το θυμάμαι. Αχ και να ερχόσουν.