Τον ειδα για πρωτη φορα στο θεατρο το 2002.Στο θεατρο αμορε.Η παρασταση λεγοτανε γκλαβιγκο.Δεν μου αρεσε καθολου,μαλιστα καποια στιγμη με πηρε και ο υπνος.Οταν του το χα πει ειχε πεθανει στο γελιο.Τον ξαναειδα μετα απο τρια χρονια στο αγαπημενο μου μιουζικαλ hedwig and the angry inch.Eπαιζε μαζι με την συμπαθεστατη εβελινα,αλλα ανεπαρκεστατη προς το ρολο.Ηταν μουφα το ολ.ο επιχειρημα.Οι στιχοι το κλειδι του εργου ,ενας εφιαλτης.Εκεινος διασωθηκε.Τον ξεχωρισαμε εγω και η Β.Η Β τον γνωρισε πολυ συντομα και γινανε φιλοι.Εγω απο αποσταση.Γενικα σε κρατουσε σε αποσταση,οχι απο φοβο.Μαλλον απο αποψη.Ηταν ποτης ,εραστης και ναρκισος.Τι σου βρισκουν? τον πειραζα δεν εχεις τιποτα ωραιο πανω σου..εισαι κακογουστος μου απαντουσε.Γελουσαμε.Στο Γαλα μου εκοψε την ανασα.Ηταν σαν να εβλεπα την ζωη μου να περνα σαν τρειλερ.Η μανια παπαδημητριου κι αυτη μεγαλειωδης.Ειχε παρει τοτε και το βραβειο αναγνωστων απο το αθηνοραμα.Καμαρωνε γι αυτο το βραβειο.Οταν επαιζε στην τελευταια του ταινια του χα πει..θελω να μου φερεις βραβειο..σου χω φερει... και το καλυτερο μου απαντησε.Το χε για παρασημο αυτο του αθηνοραματος.Με τα λεφτα δεν ειχε καλη σχεση.Δεν ηταν καριεριστας.Δεν τα κυνηγαγε.Οταν του ειχαν προτεινει να παιξει στην γνωστη ταινια με τον ρουβα εκεινος αρνηθηκε και μαλιστα του διναν πολλα λεφτα για να παιξει.Οταν τον ρωτησα γιατι μου απαντησε λακωνικα..εμεις ειμαστε του ποιοτικου...το αγαπουσε το σιναφι του,και μιλουσε για ολους με τα καλυτερα λογια,ακομη και για εξοφθαλμα αταλαντους.Η μουσικη ηταν το παθοςτου,αλλωστε ειχε και το γκρουπ του και διναν συναυλιες επιλεχτικα.Δεν ετυχε να τον δω ποτε.Τον εχω δει ομως να τον καταπινει το σκοταδι καθως το αλκοολ του αφαιρουσε και την τελευταια του ικμαδα.Σ αυτες τις μικρες ωρες οπου η απογνωση παιζει τον πρωτο ρολο..ηταν κρυψινους και γι αυτο υπεροχος.Ηταν ευτυχισμενος.Δεν ηταν ευτυχισμενος.Ηταν ο κωνσταντινος.Στην τελευταια παρασταση .στο ξυπνημα της ανοιξης επαιζε γυμνος.Ηταν κατι που μαλλον και δικαιολογημενα τον αχγωνε.Δεν προλαβα να τον δω..και ετσι γλυτωσε την καζουρα..το σοκ του θανατου του θα συντροφευει για πολυ καιρο ακομα τα μελαγχολικα ματια των φιλων του..α ρε κωνσταντινε..δωσε μας πισω τα χαρτια μας..στα ψεμματα παιζαμε...
2 σχόλια:
''Toν έχω δει να τον καταπίνει το σκοτάδι''....Τώρα όμως είναι λουσμένος στο πιο όμορφο, λυτρωτικό και εκτυφλωτικό φως...Ήταν ένα σκοτεινό αγγελούδι ο Κωνσταντίνος, ένα από αυτά τα σπάνια και πολύτιμα πλάσματα, που νιώθεις τυχερός που τα γνώρισες έστω και για λίγο...
Ας ζουσε κι ας μην λεγαμε τιποτα...
Δημοσίευση σχολίου