Στη σπηλια του κουκου...

Ειμαι πανω σε ενα καραβακι και ταξιδευω προς στους παξους.Τι δουλεια εχω τωρα στους παξους δεν ξερω.Με ολους αυτους τους αξεστους να ταξιδευω ανταμα..μου ειναι κομματι δυσκολο..και πρωι-πρωι..Ιταλοι επι τω πλειστον στριμωχνονται με βαρβαρικο τροπο πανω στο μικρο καραβακι..πανε κι αυτοι μαζι μας να μορφωθουν ερειπια..τρομαρα μας..Ο καπετανιος μας υποδεχεται σε ολες τις γλωσσες κατι που μου κανει πολυ ...ιντερνασιοναλ.Μ' αρεσει αυτο,με κολακευει κιολας ,αν και νιωθω εξαπατημενος.Δεν ξερω..Μπορει να φταιει κι αυτη η θεορατη φαλαινα που καθεται πλαι μου .Το κορμι της μια θαλλασσα απο λιπος..Στα χερια της κραταει 3 χοτ ντογκ.Πειναει και της φαινεται. Σε λιγο θα φαει και τα παιδια της με την πεινα που την δερνει.Μπορει να φαει και μενα αν της προσφερθω.Ο σταυρος κοιταζει μαλλον ανεκφραστος αυτην την πανωλεθρια του λιπους, και μαλλον απο μεσα του γελαει.Αργοτερα θα την φωτογραφησει κιολας με μπικινη για τις αναγκες της μεγαλης του διατριβης με τον τιτλο προιστορικα τερατα.Καθως μπουκωνει με λυσσα τα χοτ ντογκ δεν αναρωτιεμαι καθολου για την απουσια ανδρος.Τον εχει καταπιει ,δεν υπαρχει καμια αμφιβολια.Ειναι στο στομαχι της αμασητος,και περιμενει την Δευτερα Παρουσια για την μεγαλη εξοδο.Καποια στιγμη γυριζει και με κοιταζει και μου χαμογελαει.Ισως να ακουσε τις σκεψεις μου,και θελει να με τιμωρισει.Βεβαια..της εχω ανοιξει την ορεξη,η μπορει να με θελει για χωνευτικο.Μετα το λουκανικο ειναι οτι πρεπει μια ωραιοτατη σουπα,μιας και η απουσια λιπωδους ιστου πανω μου με καταδικαζει στην κατηγορια της σουπας.Λαμπρα κοκκαλα θα βρασουν για να στερξουν αυτο το θηριωδες σωμα.Απεναντι μου καθεται μια παρεα ιταλων,με τα μωρα να σκουζουν,κι αυτους γενικα σε μια κατασταση εξαλλοσυνης .Σαν να μην υπαρχει κανεις διπλα τους,πινουν ,τρωνε και τραγουδανε ανενοχλητοι.Ωραια φαση.Οι γυναικες της παρεας πολυ ..ετσι εξαντρικ,με χαμογελα παρουσας απομακρυνσης,βαμμενη ειδικα η μια,σαν λατερνα που χρεωκοπησε.Ωραιοι ανθρωποι.απο την αλλη ,το καραβακι εχει φροντισει Και για την ψυχαγωγια ,μας,αφου απο τα μεγαφωνα ακουγεται ελληνικη μουσικη.Μου κανει εντυπωση το ποσο ενημερωμενοι ειναι.Το ρεπερτοριο ευρυτατο.Απο αννα βισση εως αλκηστις πρωτοψαλτη.Αυτο το κανουν προφανως για να μην δυσαρεστησουν κανενα,αφου ειναι γνωστο πλεον το ποσο διασημη ειναι η αννουλα εξω.Διασκεδαζω παρα πολυ και δεν μου φαινεται.Καθε τεταρτο ο καπετανιος μας ενημερωνει για το που βρισκομαστε,και που προκειται να παμε,και το τι θα δουμε, και τα λοιπα και τα λοιπα..Ακουω διαφορα ονοματα για το τι βλεπουμε,εγω δεν βλεπω τιποτα,ο σταυρος βλεπει,καταγραφει,εγω μαλλον υπνοβατω.Ξαφνικα μπαινουμε σε κατι σπηλιες{ναι αυτο το ειδα]και σαν βαπτισμενος για την μερα τουριστας,βγαζω και γω την μηχανη μου να φωτογραφισω,αφου συμφωνα με την ξεναγηση,ειναι κατι πολυ σπεσιαλ,και δεν θα επρεπε επ ουδενι να το αφησουμε αφωτογραφιστο.Πλησιαζω λοιπον,ο σταυπος ειχε ηδη καβατζωσει την θεση του,πρωτη μουρη μπροστα,και δεν τον ενοχλει κανεις.Εμενα ομως με ενοχλουν.Αφενως οι παντες,αφετερου ενα χερι νιωθω να με σπρωχνει αγαρμπα.Γυριζω και κοιταζω αυτο το αξεστο χερι,που συν της αλλης εχει και τα μαυρα του χαλια.Σηκωνω τα ματια μου και κοιταζω το προσωπο.Μια γρια στα ορια της αποσυνθεσης με κοιταζει με οργη..Τι θα γινει ? μου λεει Θα φωτογραφισουμε και μεις?Ωραιοτατα.Το μορμολυκειο ειναι ελληνικης καταγωγης,και θελει να φωτογραφισει κιολας.Λαμπρα.Αντι να κατσει να απολαυσει τον ηλιο,την θαλασσα,και το τοπιο γενικως,αποθηκευει φωτογραφιες για να της δειξει στο χαρο.Δεν εξηγειται διαφορετικα.Ενας ανθρωπος που ειναι γυρω στα 80~85 τι περιμενει την τριτη ανοιξη?Ο σταυρος που του διηγηθηκα το περιστατικο αργοτερα με κατηγορησε για σκληροτητα..Γιατι δεν εχει και η γιαγιακα δικαιωμα να βγαλει μια φωτογραφια?Ισως αυτο να την κανει να νιωθει ζωντανη..Ισως να χε και δικιο..απο την αλλη ..δεν ξερω..μου φαινεται γκροτεσκο το ολο θεαμα..και εχω και την χοντρη στο πλαι,α θελει κι αυτη να φωτογραφισει το τοπιο[αυτο την μαρανε..]Φωτογραφιες,χιλιαδες φωτογραφιες βγαζουν οι παντες πια,παει το φιλμ,αιωνια του η μνημη,ζητω το ψηφιακο ζουμ,κι ουτε που μελαγχολω.Μοναχα σκεφτομαι κατι στιχους που διαβασα τελευταια...Η εμπλοκη με τις φωτογραφιες ειναι οτι σου παρεχουν τετοια πλουσιοπαροχη οκνηρια,τοσο χαμογελαστη που ας ξεθυμανε η καταιγιδα εξω,αυτο που το σκεφτεσαι/μενεις εκει μεχρι νεωτερας φωτογραφιας.Σε λιγο το καραβακι φτανει Παξους.Πρεπει και γω να κρατησω ενα ενθυμιο απο αυτην την περιηγηση.Γαλαζια νερα σταθειτε ακινητα.Ποζαρετε για τη αθανασια.