Kolpo Grosso

Σημερα δεν ξερω τι να γραψω.Οι λεξεις δεν λενε να μ`επισκεφτουν,και γω χαζευω το λευκο της οθονης.Προσπαθω να γραψω μια λεξη που να εχει ενα νοημα.Ας γραψω τωρα.Το γραψα.Τι θα θελα τωρα?Θα θελα να μουν Εδω

Εγω καθισμενος στην σεζ-λονγκ να σε κοιταζω,που θα αγκαλιαζεις το νερο με λυσσα,και να σκεφτομαι,τοτε παλια,πολυ παλιααααα ,πριν σε γνωρισω,τοτε που ημουν ενα μελαγχολικο αγορι[μα υπηρξες ποτε?Ψεμματα λες..]και εκανα σχεδια για το μελλον[εδω γελαμε δυνατα]Μακρινη εποχη.Τοτε που προτιμουσα να διαλυω τον ευατο μου,παρα να διαλυω τις σχεσεις μου.Ειναι αυτο το γαμημενο οχι που δεν μπορουσες να πεις παλιααααα.Θυμασαι?Ενα Match Point ολη σου η ζωη ,και καλα σαραντα.Ωσπου ερχεται εκεινη η ακριβη στιγμη,που παιρνεις το οριστικο διαζυγιο με τους αλλους,και τοτε ειναι που λες πως μπορειτε να πατε να  γαμηθειτε .Ολοι.Γιατι ηξερες απο πρωτο χερι,πως οταν η μαχη φτανει στο αποκορυφωμα,οι αρχικες διαταγες δεν εχουν καμια σημασια.Τουτεστιν κανεις του κεφαλιου σου.Κι ολα αυτα για τα οχι που δεν ειπες.Αλλα κι ο θυμος,πολυτιμο συναισθημα,οσο και η περιφρονηση,που αμα ξεχειλισει δεν υπαρχει επιστροφη.Ηθελες ησυχια με ψεμματα.Ναι αυτο ηθελες,αλλα δεν γνωριζες τοτε πως οποιος θελει ησυχια με ψεμματα θεριζει φασαριες με θυμο.Καλα να παθεις.Αλλα μεγαλωσες και μισοξεχασες.Οχι εντελως.Ξεχασες τοσο,οσο να μην σε ποναει,κι ο πονος που ειναι η μεγαλη σχολη του εγωκεντρισμου,η θα σε εξανθρωπισει η θα σε κανει εντελως μαλακα.Αλλα απο τα φαντασματα δεν ξεφευγεις ευκολα..Καμια φορα  ειναι αυτα που καθοριζουν την τυχη σου..Αυτα τα τρατζικ θα σκεφτομαι ,και τοτε θα σε δω μπροστα μου να σταζεις,και το πρασινο φως του γελιου στο προσωπο σου θα αναψει.Ναι μπορω να περασω.Μ`ενα σου γελιο περναω καιρο,μπορει και χρονια.Ειναι η μονη εικονα που εγγυαται ασφαλεια.Κι` αγαπη ασφαλως.Μετα θα με ρωτησεις..περνας καλα μαζι μου?Και γω θα κουνησω το κεφαλι μου ευχαριστημενος,και ισως σου πω,ετσι ενα δεν ξερω.Για να σε πικαρω βλακα.Αυτη η σιωπη το εγγυαται.