Ξαφνικη Επισκεψη

Στην αρχη' τρομαξα.Νομιζα οτι βλεπω ονειρο,αλλα μετα απο αρκετα τσιμπιματα,κι αλλα τοσα χαστουκια,καταλαβα οτι βλεπω το οραμα του Μιλαν.Μου τραβηξε το σεντονι με οργη .."Ε τι κανεις εκει?" φωναξα.Με κοιταξε με θυμο."Με χεις κανει εξαλλο το καταλαβαινεις?" Εγω? καταφερα να ψελλισω..Ναι εσυ.Τι ειναι αυτες οι αηδιες που γραφεις?Αυτα σου μαθαινα τοσα χρονια?Με κοιταζε εντρομος .Πραγματικα δεν ηξερα τι να πωΔεν ειναι και λιγο να σε επισκεπτεται το οραμα του Ειδωλου."Μιλα ρε..γιατι δεν μιλας?Ε?Γιατι δεν μου λες μερικες απο τις εξυπναδες σου,απ`αυτα που γραφεις δηθεν με χιουμορ..αλλα τι να πεις..καημενε..αντε λοιπον τι καθεσαι?Πες μου μερικα απ`αυτα που σε χω διδαξει..πες μου φερ`ειπειν τι ειναι το χιουμορ.."αυτο ειναι ευκολο..ειπα με σκερτσο..Ειναι η περιοχη που αναστελλεται η ηθικη αποτιμηση."Με κοιταξε αγρια"Πιο λιανα δεν μπορεις να μου το κανεις?Δεν καταλαβαινω λεξη"Μα πατερα Μιλαν εσεις το χετε γραψει..γιατι αντιδρατε ετσι?Εσεις δεν ειχατε γραψει πως η αναστολη της ηθικης αποτιμησης δεν ειναι ανηθικοτητα αλλα η ηθικη~με κοψε αποτομα"Αυτο το χα γραψει ζωον,αναφορικα για το μυθιστορημα,γιατι πολυ μου τα χετε ζαλισει ολοι εσεις οι ψευτοεστετ,που παιρνετε τοις μετρητοις οτι γραφω.Ειχα γραψει λοιπον οτι ο μυθιστοριογραφος δεν αμφισβητει,γενικα και αοριστα τη νομιμοτητα της ηθικης αποτιμησης,απλως την εξακοντιζει περα απο το μυθιστορημα Κατηγοριστε τους ηρωες μου,αλλα οχι εμενα.Αυτοι ,ζουν και δρουν συμφωνα με την δικη τους ηθικη. Ειχα χλωμιασει"Ωραια τα λες Πατερα ,ψελλισα αλλα οι οι ανθρωποι που θα διαβασουν αυτο το ποστ δεν θα καταλαβουν τιποτις."Χτυπησε τοτε δυνατα το χερι του στην πορτα"Μη σωσουν και καταλαβουν!Αλλα ξεχασα εσας ολους  μονο η καψουρα σας καιει?Γι αυτο δεν ζειτε?Ηλιθιοι μαζανθρωποι,που νομιζετε οτι αγαπατε,αλλα ετσι κι αλλιως δεν ειστε αυτο που νομιζετε, αλλα κατι πολυ φτηνοτερο,πολυ λιγοτερο ευαισθητο,και συνηθως εξαιρετικα αδιαφορο.Η αγαπη σας ειναι το ιδιο ακυρη με την εικονα που εχετε για τον ευατο σας.Αγαπατε,παραγοντας κιτς,γιατι τι αλλο ειναι η ευκολη καταγραψιμη αγαπη σας,παρα η προσπαθεια σας να αρεσετε παση θυσια.Σε παραπεμπω σε εναν ηρωα μου ,για να παρεις μια ιδεα ,περι τι του ειναι η αγαπη για τα κοπαδια,που αποτελουν το μεγαλο μερος της ανθρωποτητας.Και συγκεκριμενα,στη σκηνη οπου ο φραντς,ο ηρωας μου,ανικανος να μιλησει μετα το ατυχημα,κοιταζει την γυναικα του,τη μαρι κλοντ,με μισος,ικετευοντας την,αν μπορει να λεχθει αυτο,με το βλεμμα του,να εξαφανιστει,να μην  την βλεπει στα ματια του.Κι ομως ,το μισος του αυτη το εκλαμβανει σαν υπερτατη μορφη αγαπης,κολακευται μαλιστα πιστευοντας πως πεθανε ευτυχισμενος,αφου εβλεπε τις τελευταιες του στιγμες την εικονα της..Αυτο το Αστειο δεν σημαινει παρα ποσο λιγο μπαινει στον κοπο του"αγαπημενου" προσωπου ενας εκπροσωπος του κοπαδιου.Ποσο λιγο οι ανθρωποι που λενε πως αγαπανε,γνωριζουν ο ενας τον αλλο..Τον κοιταζα  με απορια."Γιατι μου τα λες ολα αυτα Φαδερ?Τελλ μι...Αυτα τα ξερω ,τα χω εμπεδωσει.."Αυτην την φορα με κοιταζε με τρυφεροτητα"...Γλυκο μου παιδι...Μπορεις να δινεις χαρα.Ε? Μπορεις?Σε καθε τι που κανεις..Εγω οσα μπορουσα εδωσα.Ειμαι ευχαριστημενος.Σε λιγα χρονια θα πεθανω.Ειμαι70τοσο χρονων.ΟΚ.Την ζαρια μου την εριξα.Και ηταν καλη.Δεν εχω τι αλλο να γραψω.Τα χριστουγεννα θα χεις στα χερια σου το τελευταιο μου βιβλιο,αλλα αμφιβαλω αν θα το διαβασεις,τωρα που εχεις γινει ενας βρωμομπλογκερ,ηλιθιε γραφομανη. Φευγω.Αρκετα ειπα.Φροντισε να γραφεις καθημερινα.Θα σε τσεκαρω.."...και μ`αυτα τα λογια,τα οριστικα,μ`αφησε ξαγρυπνο.Πηρα στα χερια μου την Αβασταχτη Ελαφροτητα κι ανοιξα μια σελιδα τυχαια..."Τι εχεις-Τιποτα-Τι θελεις να κανω για σενα?Θελω να εισαι γερος.Να εισαι δεκα χρονια μεγαλυτερος.Εικοσι χρονια μεγαλυτερος"Ηθελε να πει μ`αυτο,θελω να εισαι αδυναμος.Να εισαι το ιδιο αδυναμος με μενα...