Κλικ ,κλακ.

Φαντάσου τώρα να είσαι πίσω  στο χρόνο ,τόσο πίσω  που όλα τα φαντάσματα  θα μοιάζουν
με κομπάρσοι , και θα κάθεστε στο ίδιο τραπέζι ,και θα φοράτε τον ίδιο σφυγμό ,και  θα
καπνίζετε το ίδιο τσιγάρο ,και θα φοράτε την ίδια μουσική ,και θα μισιοσαστε  με την ίδια
λαχτάρα , μα θα αγαπιόσαστε  κάπου-κάπου ρομαντικά , και θα κλέβετε τις ατάκες σας ,
και θα τις φοράτε για πόζα ζωής , και θα κρύβεστε πίσω από τις λέξεις τους , γιατί μπροστά
θα είναι ο προδότης -βλέμμα και θα σας κατουράει ,και θα μεγαλώνετε , και θα κάνουν
κοιλιά τα όνειρα , και θα γίνονται θηλιά τα θέλω , και δεν θα ξημερώνει Σάββατο ,παρά
μόνο Κυριακή ,κι η Κάλλας θα χει πεθάνει ,και συ αγάπη μου  θα κλαις στα σκαλοπάτια
της εκκλησίας ,και γω δεν θα ρθω  να σε παρηγορήσω , κι αφού δεν ήρθα τώρα δεν θα ρθω
ποτέ ,αγάπη μου ,αγαπένια  ,μα θα συναντηθούμε  μετά από 30 χρόνια , κι όχι η ζωή μας
δεν είναι   τελικά ένας χωρισμός , και δεν θα κλαίμε ,ποτέ ποτέ ποτέ ,ξανά. Και θα κοιταχτούμε
μια μέρα ,μια μέρα που θα βρεθούμε εντελώς  τυχαία στις περαστικές στροφές   μας 
και θα ανταλλαξουμε όλους τους μαύρους κύκλους της λύπης μας ,και θα πούμε τα νέα μας ,
και θα τα φάμε ζεστά -ζεστά στο σπίτι , κι ύστερα θα μου δώσεις το υστερόγραφο του τηλ σου,
και γω θα το βάλω στη κωλοτσεπη ,και το βράδυ που θα γυρίσω στο σπίτι ,θα βάλω πλυντήριο
και θα πλυθεί κι αυτό μαζί με όλα τα βρώμικα , και θα το απλώσω στην αυλή ,και θα ναι
τσαλακωμένο ,και δεν θα βγαίνουν οι αριθμοί ,και θα χαθούμε για μια ακόμη αιωνιότητα ,
και θα τραβήξω ένα μπισκότο από το κουτί  και θα το φάω ,και θα σκεφτώ  λοξά ,και
θα καθίσω σταυροπόδι ,και θα πάρω ένα στυλό και θα γράψω  στο χαρτί κάτι που ήθελα
να σου πω πριν 400 χρόνια ,αγάπη μου ,αγαπένια :ο χρόνος είναι μια μεγάλη παρεξήγηση
κι εμείς ,κακώς του κρατήσαμε  τόσους αιώνα  μούτρα .Ακούς αγάπη μου ? Ακούς.