Μνημη στασου!

Σημερα αποφασισα να βαλω μια ταξη στα πραγματα μου.Βιβλια,δισκοι,περιοδικα,πολυ κοσμο φιλοξενω εδω μεσα.Εχω και την τρελλη απο πανω μου να ουρλιαζει.Η λιτσα μου.Η Γυναικα επος.Η υστερια ντελιβερυ. Την παιρνεις τηλεφωνο,τσακ!σε δυο λεπτα στο σπιτι σου.Στ`αυτι σου..Περασε  απο καρκινο και διεσωθει.Ο γιος της πασχει απο λευχαιμια.Αυτο δεν την εμποδιζει σε τιποτα ,να τον στολιζει με οτι κοσμητικο επιθετο διαθετει...Ρε μαλακα,ως ποτε θα σε ταιζω,βαρεθηκα θελω και γω να ζησω!Η ..ρε πουστη θα σε γαμησω που τολμησες να μου αντιμιλησεις...Α εδω μιλαμε για προτυπο μητερας...Εξοχη..αυτο δεν ειναι ζωη βρε μωρο..επισκεπτηριο στην κολαση ειναι..και καλα να πας μια φορα..Το συνεχες ειναι ενα θεμα...Παρ ολες λοιπον τις φωνες συνεχιζω την αρχειοθετηση μου,σ` αυτο το χαος,αλλα μια φωτογραφια που βρισκω με αναστατωνει

Ναι εισαι εσυ.Το παιδικο μου ειδωλο,στοιβαγμενο σε χιλιαδες τονους χαρτιου.Η φαρα ,για τους αλλους φαραχ.Για μενα παντα φαρα.Γαμω την φαρα μου που πηγα και σε ερωτευτηκα.Καλως ηρθες.Μπορεις να συντριψεις την μνημη μου,μην με βλεπεις ετσι,εχω μνημη ζωου εγω.Γυριζω το κουμπι της μνημης τριαντα χρονια πισω.Ολα δουλευουν ρολοι.Ειναι σαββατο και πρεπει να κατεβω στην πολη,να αγορασω καινουργιο λευκωμα.Οι φωτογραφιες που εχω μαζεψει ολο αυτο τον καιρο,σχηματιζουν ενα βουνο.Εγω και συ.Μια σχεση.Θελω να σου φερθω ομορφα κουκλα μου.Μπαινω στο βιβλιοπωλειο αερατος.Κοιταζω τα λευκωματα,μ~ αρεσουν ολα,θα παρω μονο ενα,το μπλε θελετε?ναι ειναι για την φαρα μου.Κανω παρεα με τον γιαννη.Τρελλος κι αυτος με την παρτη σου.Με τον γιαννη μοιαζουμε να ειμαστε ερμαια της ιδιας αβεβαιοτητας.Αναρωτιομαστε παντα αν το υλικο που εχουμε  ειναι αρκετο.Ποτε δεν ειναι αρκετο.Ο συχνος ανεφοδιασμος στα σπιτια της θειας μου να  ναι καλα,εκει που χιλιαδες ντομινο και ροματζα με περιμενουν για εξερευνηση.Ο παραδεισος μου.Φαρα σου εγραψα γραμμα γιατι δεν μου απαντησες ποτε?Περασαν 30 χρονια.Ακομα το περιμενω.Φαρα την τριτη δεν θα σε δω,δεν μ`αφηνουν να σε δω,ειναι πολυ αργα κοιμησου.Ναι κοιμαμαι.Σιγα που κοιμαμαι.Σηκωνομαι στις μυτες ,ανοιγω κρυφα,σε βλεπω.Το πρωι δεν μπορω να ξυπνησω.Καλυτερα,να μην παω σχολειο σημερα.Ευκαιρια να φτιαξω το λευκωμα.Φαρα σ`αγαπω .Με νιωθεις?

Γιατι δεν μου μιλας?Ο μπαμπας ανησυχει.Μα εισαι αγορι εσυ?Ολα τα αγορια ασχολουνται με το ποδοσφαιρο,εσυ με τους αγγελους του τσαρλυ ασχολεισαι?Μην με παρεξηγεις μπαμπα.Αδυναμιες.Δεν το θελω,με παει απο μονο του.Σορρυ που δεν σας παιζω.Σορρυ που δεν με παιζετε.Φαρα χωρισες.Καλα εκανες,ο Ραιαν ειναι εκτακτος..Φαρα ο ραιαν σε εδειρε.Χωρισε τον.Χωρισες μπραβο σου.Ποτε πια με τον ραιαν.Δεν μ`ακους φαρα.Ξαναμπλεξες.τα χρονια περνανε,και συ εξακολουθεις να τρως ξυλο.Μια φορα ξυλο,μια ζωη ξυλο.Δεν βαριεσαι.Τι ειναι ενας μωλωπας μπροστα στο ανεξαντλητο του ερωτα σου?Δεξαμενη ολακερη.Δωστου και συ να καταλαβει.Απλωσε και συ τα χερακια σου.Μαθε να παιζεις μποξ πανω στο κεφαλι του ραιαν.ετσι μπραβο.Το βαζο αυτο ειναι εκτακτο.Κρυσταλο βοημιας.Ανοιξε του το,να δουμε με ποιο τροπο σε σκεφτεται...

Ξαναχωριζεις.Ξαναμπλεκεις.Ξαναχωριζεις.Συν οτι αρχιζεις και την ντρογκα.Το πολις σε τσακωνει να  ρουφατε αθωα κοκα μεσα στο αμαξι.Γιατι φαρα?Σπιτι δεν ειχατε?Αχ φαρα..το κριμα στο λαιμο σου για τα φαρμακια που με ποτισες..Φαρα τα χρονια περνανε,κι ερωτες γερνανε,και κεινος που μας εδεσε δειχνει να χαλαρωνει.Παντα το πραγματικο γεγονος ειναι ξεκομενο απο το θαυμα που το προκαλεσε αγαπημενη μου..Τελευταια φορα που σε ειδα ηταν σε μια συνεντευξη σου ,στην τηλεοραση.Εμφανως μεθυσμενη,δεν εκανες καν το κοπο να κρυψεις την μπεκρα σου.Γι αυτο σε γουσταρα φαρα μου..γιατι ησουν ζορικη...και το γελιο σου.Αυτο κι αν με εκανε λιωμα.Γιατι ηξερες οτι τα φωτεινα χαμογελα ,εχουν πισω τους αιωνες αταβιστικης πικριας,ξεφτιλας και στριμωγματος.Η καλυτερη καριερα που εκανες ηταν η ιδιωτικη.Πεθανες ερωτευμενη.Τωρα εγω πρεπει να βρω τα υπολοιπα λευκωματα για να σε πενθησω οπως σου αρμοζει