Παρακολουθώ με αμείωτο ενδιαφέρον την κουβέντα που είχε στηθεί. Ο Κυρ -Ντίνος είναι το επίτιμο πρόσωπο της βραδιάς. Η ε. που κάθεται δίπλα μου είναι σίγουρα το πιο πρόθυμο κοινό της ποίησης που αντιπροσωπεύει ο Ντίνος Χριστιανόπουλος. Και το πιο επιθυμητό. Την έχει συνεπάρει ο τρεμάμενος λόγος της καταγγελίας του. Διασκεδάζει αφάνταστα ακούγοντας τον να κατακεραυνώνει ζώντες και τεθνεώτες. Εμένα πάλι όχι.
Θα έλεγα πως νιώθω ακριβώς το ανάποδο: η ευχαρίστηση μου το να δω αυτόν τον άνθρωπο σουβλιστό πάνω στα κάρβουνα είναι πέρα για πέρα ειλικρινής. Ξέρω . Είμαι κακός . Σχεδόν ελεεινός. Αλλά κι ο ποιητής μας είναι και δεν το κρύβει. Αρα είμαι είμαστε ισόπαλοι σε κάτι. Το θέμα είναι πως θα διαχειριστούμε αυτή την ισοπαλία. Χλομό το κόβω.
Μ`αυτά που ακούω γλυτώνω και δεν γλυτώνω το εγκεφαλικό. Αναρωτιέμαι αν ήταν παρών ο Χειμωνάς πως θα αντιδρούσε. Ο Χειμωνάς που έγραψε πως στην ποίηση δεν υπάρχουν μικροί και μεγάλοι ποιητές και ότι η ποίηση δεν επαληθεύεται από καμιά ζωή από κανένα κόσμο. Ο λυπημένος μου πρίγκηπας είμαι σίγουρος ότι θα ισοπέδωνε την αίθουσα με την διαπεραστική του φωνή . Μπορεί και να αυτοκτονουσε επί τόπου. Δεν είναι πράματα σωστά κύριε Γιώργο.
Τα ακούμε όμως Κύριε Γιώργο και κανένας δεν αντιδρά από το ακροατήριο. Εσύ στη λυπημένη Ζωή σου δήλωσες αναχωρητής. Απαρνήθηκες τα πάντα ,τη θέση σου στο πανεπιστήμιο ,ακόμη και τα ίδια σου τα γραφτά. Χρειάζονται όμως χιλιάδες στρατιές από χριστιανοπουλους για να γραφτεί Ένας Εχθρός Του Ποιητή. Και συ το ήξερες πολύ καλά αυτό . Ίσως για αυτό αυτό εξοριστηκες. Οι άνθρωποι που γράφουν είναι τέρατα. Κι αυτό το ήξερες επίσης.
Οι Συγγραφείς δεν έχουν τον άλλο ανάγκη ,αλλά το άλλο." Ποιο ήταν αυτό το άλλο μόνο εσύ το έμαθες. Αλλά για την ώρα απομνημονεύω οργή ακούγοντας τον πικραμένο αυτό άνθρωπο να στρεψοδικεί . Ο Ντοστογιέφσκι πρέπει να του χει κάνει καλό σκέφτομαι. Εκεί μέσα σίγουρα θα βρήκε καταφύγιο ο φθόνος του . Αλλά και ο Παπαγιώργης θα του κάνε καλό αν τον διάβαζε.
"Ότι κι αν πασχίζεις στο βίο σου,αν έχεις την τύχη να διαθέτεις κάποιο ανάστημα ,πάντα κάποια κουτάβια θα βγουν στο δρόμο σου να σου ξηλώσουν τα μπατζάκια. Και αρκούν μερικές κλοτσιές , μερικές βιτσιές η και απλά "ουστ" ,για να στηθεί παρευθύς η λέσχη των πληγωμένων κουταβιών.
Τα πληγωμένα κουταβάκια. Πόσο τα συμπονώ. Χωρίς αυτά η μετριότητα δεν θα χε κανένα νόημα. Γιατί η μετριότητα στήνοντας πολέμους αποκτά κύρος. Νιώθει ίση μ`αυτό που καταγγέλλει ,γιατί διαφορετικά η φιλία θα τον καταδίκαζε σε ταπεινωτική συγκατάβαση. Παρόλα αυτά,κοιτάζω με συγκατάβαση την Νικολακοπουλου που ο εκνευρισμός στο πρόσωπο της δεν είναι εύκολο να κρυφτεί.
Αλλά πριν μπει με βρήκε ένα βραβείο κάτω από την κουβέρτα μου: Το τιμητικό κρατικό βραβείο για το σύνολο του έργου της Κικής Δημουλά είναι γεγονός, όπως είναι και γεγονός πόσο ενόχλησε αυτό το βραβείο. Της καταλογίζουν πολλά της ποιήτριας. Την θεωρούν σνομπ, μελοδραματική σχεδόν αφόρητη. Κάποιοι την θεωρούν έως και ατάλαντη. Το σινάφι το ξέρουμε καλά,δεν συγχωρεί.
¨Αλλα αυτός είναι ο πνευματικός κόσμος : μια σειρά από ταπεινώσεις από κατωτέρους σου" Το ενοχλητικό σ`αυτή την ιστορία είναι ότι η ποίηση της Δημουλά πουλάει. Και πουλάει πολύ ,κι όσο πουλάει τόσο αυξάνεται και το μένος για το πρόσωπο της. Μου έκανε εντύπωση μάλιστα , πριν από κάμποσο καιρό που η ζωή στο σαλονι πόσταρε μια υπέροχη συνέντευξη της ποιήτριας στο buzz και το τι σάλος δημιουργήθηκε .Κάτι παπάκια με βγαλμένη την εξάτμιση ζήτησαν την κεφαλή επί πίνακι του σαλονιού. Μερικοί θερμοκέφαλοι ζήτησαν την απέλαση του από την χώρα. Άλλοι πιο ψύχραιμοι του ζήτησαν να λογοδοτήσει . Αλλά το σαλόνι πολύ σωστά έπραξε και προτίμησε να σιώπησει.
Και αναρωτιέμαι εγώ: Δεν έχει το δικαίωμα να ποστάρει την συνέντευξη? Τι είναι τελικά αυτό που μας ενοχλεί? Η δημοφιλια της ποιήτριας η το γεγονός ότι παραβρεθεί σε εκδήλωση γνωστού περιοδικού για να παραλάβει το βραβείο ως η γυναίκα της χρονιάς?(γιατί ακριβώς αυτό ειπώθηκε) Μάλλον και τα δυο. Αλλά 60 χρόνια ποίησης δεν λογαριάζονται. Αλλά μήπως λογαριάζεται η ίδια η ποίηση ? Βέβαια το τι είναι ποιηση το εκλαμβάνει καθένας ανάλογα με την γνώση του και την πείρα του. Η γνώση όμως βγαίνει από το ρήμα γνωρίζω ,αλλά όλες οι γνώμες δεν έχουν το ίδιο βάρος ,ούτε το ίδιο βάθος.
Μεγαλύτερη γνωστική αξία έχουν οι γνώμες που κινούνται προς στη γνώση. Αλλά ίσως τελικά να μην μετράει καμιά γνώμη κανένα κριτήριο ,καμία σιωπή. Ίσως η αλήθεια να κρύβεται στην απάντηση του Θ. Αγγελόπουλου όταν ρωτήθηκε γιατί στην Ελλάδα τον θεωρούν αμφιλεγόμενο. Εκείνος είχε απαντήσει.." Στην Ελλάδα δεν βλέπουμε καλά, γιατί είμαστε οικογένεια..."
Ο αμφιλεγόμενος Αγγελοπουλος. Ο πληκτικός. Που δεν τον καταλαβαίνουμε. Με τα δεκαδες -χιλιαδες βραβεία . Τίποτα δεν μετράει. Μόνο η φωνή του οχλου που λέει : Είναι αφορητο.
Φαντάζομαι να ζούσε ο Χειμωνάς και να γινόταν μπεστ σελεριστας. Ο "ακαταλαβιστικος" και "βαρετός" Χειμωνάς να πουλάει σαν ζεστό ψωμί. Τι ονειρο
Αλλά φύγετε πολύ νωρίς Κύριε Γιώργο. Κι ολα τα ονειρα τα κάνουμε τωρα εμείς για λογαριασμο σας. Αν δεν κυρήξουν κι αυτά πτώχευση.
Αλλά οπως θα λεγε κι ο Κυρ Ντίνος: δεν είναι πράματα σωστά αυτά . Καθόλου δεν είναι.
