Κατευθείαν

Διαβάζω επιμελέστατα αυτές τις μέρες αυτές τις μέρες ΑΥΤΟΝ.Δεν τον λες και τον πιο αγαπημένο μου,αλλά εντάξει ,έχει γράψει και ωραίες σελίδες.Έχει γράψει δε και Την Ατάκα:Ο έρωτας είναι σκληρή δουλειά.πρέπει να λερώσεις τα χέρια σου.Αν επιμένεις να μην λερωθείς,τίποτα ενδιαφέρον δεν συμβαίνει.Την ίδια στιγμή πρέπει να βρεις τη σωστή απόσταση από τον άλλον.Αν είσαι πολύ κοντά ασφυκτιάς,αν είσαι πολύ μακρυά ο άλλος σε εγκαταλείπει.."

Μάλιστα.Βέβαια εγώ με βρίσκω αλλού,σε άλλο σερβίτσιο συγγραφέα"Ο έρωτας είναι μάχη.Θα πολεμήσω ως το τέλος'..Λέει αυτή{γιατί μόνο μια γυναίκα θα μπορούσε να πει κάτι τέτοιο}και εκείνος της απαντά¨'Ετσι πιστεύεις?Καλά κάνεις.Γιατί εγώ δεν θέλω να παλέψω για τίποτα..."κι ανοίγει την πόρτα και φεύγει.

Οι πιο πολλοί θα πιστέψουν ότι ο ήρωας μας είναι αναίσθητος.Πέφτουν έξω όμως.Ο ήρωας μας ζει εντελώς αντιμυθιστορηματικά,αρα έξω απ`το τρελό σύστημα που επιτάσσει ο έρωτας.Είναι σαν τον φίλο μου τον Χ, που όπως μου εξομολογήθηκε προσφάτως Ότι την φίλη του δεν την ερωτεύτηκε ποτέ.Την αγάπησε λέει κατευθείαν.

Αυτό το κατευθείαν βέβαια με μπέρδεψε λιγάκι ,γιατί απ`τη μια το βρήκα πολύ εφετζίδικο,κι από την άλλη  εντελώς παρακινδυνευμένο.Κάτι που με ανάγκασε να πάρω την φίλη μου την Ν.που είναι ειδική πάνω σ`αυτά τα θέματα{βλέπε Λογικός  Παραλογισμός} μπας και βρούμε φως σ`αυτό το σκοτεινό φαράγγι της πρότασης.

-Δηλαδή τι είναι αυτό πού σε προβληματίζει,είπε η  μαιτρ.Είπε ο άνθρωπος κατευθείαν.Τι νομίζεις?Ότι όλοι οι άνθρωποι  ζουν στο δικό σου καθεστώς?

-Μα ,της λέω ,αυτό το κατευθείαν έχει πολύ ψωμί.Δηλαδή πόσο κατευθείαν,γιατί εγώ  ξέρω  μόνο την ευθεία,κι αυτή τεθλασμένη.

-Γι αυτό μπερδεύεσαι,μου είπε με ύφος ξανά.Υπάρχουν ξέρεις και άνθρωποι που ζουν καλοδιωμένοι σε μια άλλη  εποχή,σε ένα άλλο σύμπαν,το όποιο μπορεί να μοιάζει παράπλευρο με το δικό σου αλλά δεν είναι.Ο φίλος σου,πού από τι έχω καταλάβει  τον ζηλεύεις κιόλας,έχει αποτινάξει από πάνω  του  όλο το αρχέτυπο του άντρα του πολλά βαρύ και όχι,και ζει  σε  μια παράλογη κανονικότητα.Αγαπάει δηλαδή σαν πατέρας.Προχωρημένο θα μου πεις αλλά συμβαίνει."

-Μά πως  της λέω μπορεί  να συμβεί?Πώς μπορείς να παρακάμψεις τα τυπικά?Πώς μπορείς να παρακάμψεις την απελπισία,τα δάκρυα,τα αναφιλητά,όλο το γόητρο της απουσίας και τα σχετικά,και να περάσεις στην ανώτερη κλίμακα που γράφει ΕΔΏ ΗΣΎΧΑΣΑ?Ησυχάσεις ποτέ στον έρωτα?

-Είπαμε,συμβαίνει .Μπορεί να είναι ύποπτο αλλά συμβαίνει,και ξέρεις γιατί συμβαίνει?Γιατί οι περισσότεροι άνθρωποι ψάχνουν να διασφαλιστούν  μέσα στον άλλον ,κι όχι να ζουν μέσα στην ασάφεια και το ρίσκο.Ο έρωτας όταν είναι έρωτας,είναι ιστορία  με πολύ πόνο,το ξέρεις πολύ καλά,κι ο φίλος σου αν έχω καταλάβει καλά,που έχω,θέλει να ζει χωρίς αυτόν,χωρίς ΄κανένα εμπόδιο.Κατευθείαν.Άλλωστε ο έρωτας δεν είναι ασπιρίνη που θα πάρεις απ`το φαρμακείο για να γίνεις καλά.Η σού συμβαίνει η δεν σου συμβαίνει.Αλλά όταν σου συμβεί καλό  είναι να πάρεις τα μέτρα σου.Σαν το φίλο σου καλή ωρα.Πού παροπλίστηκε μέσα απ`το πρόσχημα τής αγάπης για να σωθεί.Αλλά κανείς δέν θα σωθεί στην νέα εποχή πού έρχεται..."

-Βλέπεις?Το είπες και μόνη σου.Ο φίλος μου ζει μέσα στο πρόσχημα,αρα  σε ένα φαντασιακό κανάλι που  τον κάνει μίμο των συναισθημάτων του.Είναι ηλίου φαεινότερον:Ο Χ είναι φιλοξενούμενος μέσα στο ίδιο το συναίσθημά του,μια κατάσταση που η μόνη διέξοδος είναι η τρέλα...

-Εγώ ξέρω,με κόψε απότομα η γιατρός ,πώς η κατάσταση σου όλο και χειροτερεύει,κι αν δέν κόψεις αυτές τίς φιλολογικές πίπες  θα σε κλείσουν κατευθείαν μέσα...'καί μου κλείσε το τηλέφωνο κατάμουτρα...

Και μετά σου λέει κάνε φίλους για να δεις καλό.Μια κόλαση  όλο γκαζόν.Αν θες με πιστεύεις.

-