Η Ταυτότητα του προδότη{μέρος 2}

-Λοιπόν τι νέα από το μέτωπο ?
-Δροσερό είναι.Μόλις έβγαλα τη κομπρέσα.
-Αχα.
-Βέβαια. Μετα από όσα σκέφτηκα για τους προδότες..γιατί εν τω μεταξύ ο πυρετός στα ύψη.Όσο να ναι  αυτό δεν σου δίνει καλό άλλοθι να στοχεύσεις.
-Μπα,δεν νομίζω.Εσύ και χωρίς πυρετό πάντα στοχεύεις σωστά.
-Έτσι λες ε?Οι προδότες  όμως έχουν άλλη άποψη.

-Μα γι αυτό είναι προδότες.Σκευωροί από την φύση τους,φέρνουν τα πάντα στα μέτρα τους τόσο πολύ που στο τέλος δεν αναγνωρίσουν  ούτε αυτά.
-Θυμωμένος μου ακούγεσαι.Κανονικά εγώ θα πρέπει να τα λέω αυτά.
-Μα τα έχω εμπεδώσει χρυσό μου παιδί. ΄Τόσες φορές που τα σκέφτηκες και τα οργάνωσες σαν ποίημα μέσα σου , ε δεν ήθελα και πολύ  να παρασυρθώ..
-Δηλαδή συμφωνείς μαζί μου.
-Μπορώ να κάνω κι αλλιώς?Οι προδότες θέλουν κρέμασμα.Απορώ πως δεν αυτοκτονούν .

-Μα πως να αυτοκτονήσει κάποιος που έχει πεθάνει.Είναι το βασικό τους  χαραχτηριστικό .Ο θάνατος φέρει την ηλικία τους.Δεν υπήρξαν ποτέ κανονικοί άνθρωποι.Σαν μωρά υπήρξαν στεγνά και ξένα .Στο πρόσωπο τους έβλεπες τα σημάδια μιας αποτυχημένης έκτρωσις.Αχάιδευτα παιδιά,  χωρίς καμιά παραδοχή συγνώμης  για κανένα,ζούσαν το δράμα της ερήμωσης τους.Από πέντε χρονών είχε δρομολογηθεί η μοίρα τους.Ήξεραν πως είχαν το βασικό χάρισμα  να προδίδουν χωρίς καμιά αιδώ.
-Και δεν μου λες..εσύ που το χεις δια τρίψει το θέμα ..ποιο είναι το κίνητρο  που τους ωθεί στο να προ δώσουν?
-Μα τι άλλο εκτός από το χρήμα.Βλέπεις ο προδότης δεν νοιάζεται για φιλίες,για οικογένειές ,για εραστές,και τα ρέστα.Τα πάντα είναι σχεδιασμένα στο να εξυπηρετούν τη βολή του.Έχει  πολυτελή θέση ζωής¨του χρωστάνε όσα του χρειάζονται.Περιπλανάται από αγκαλιά σε αγκαλιά,από λόμπι σε λόμπι,μονίμως ξένος,μονίμως εξοστρακισμένος,κι όσοι πείθονται προς στιγμήν  για τις εκδουλεύσεις του ,ξέρουν ότι θα τους πουλήσει κι αυτούς για 30 αργύρια.
-Και πως τιμωρούμε αυτόν τον αλήτη?
-Βασικά απομακρυνόμαστε όσο γίνεται  πιο μακρυά απ`αυτό το σκουλήκι. Η μνήμη με τον καιρό απαλύνει  και προστατεύει  το ξένο σώμα που υπεισέρχεται σαν ίος  στον οργανισμό μας ,και τον ξερνάει σαν κακόγουστο αστείο.Η βασική τιμωρία όμως του προδότη εκτός από την απομάκρυνση του,είναι η τιμωρία που θέτει ο ίδιος στον ίδιο του τον ευατό χωρίς να το γνωρίζει:βλέπεις ακόμα και τα πιο μπασταρδεμένα κύτταρα αναγνωρίζουν την αλητεία και με τον τρόπο τους αντιδρούν ,συνήθως άσχημα,όπως άσχημο  είναι και το τέλος του προδότη.
-Δικαιοσύνη λοιπόν...

-Πες το κι έτσι.Αλλά ούτως η άλλως ο προδότης ποτέ δεν μαθαίνει απ`αυτά που παθαίνει.Τα αισθήματα του είναι ένας ξένος κόσμος χωρίς αντίκρισμα.Αλλά το πιο ουσιαστικό  είναι ότι είναι ένας μαλάκας γιατί χάνει τα πάντα για ένα τίποτα,κι είναι δυο φορές μαλάκας γιατί πιστεύει το αντίθετο..Σ`αφήνω τώρα .Να προσέχεις.Οι προδότες κυκλοφορούν ανάμεσά μας..