Σάββατο 15 Ιανουαρίου 2011

Κάπου μακρυά.

Αυτό που θα  διαβάσεις δεν είναι ποστ  η  μπορεί και να ναι και γράφεται ερήμην μου. Η  αμφιβολία κάνει καλό στα αισθήματα. Τα αφήνει ατακτοποίητα  μέσα στην άσπλαχνη οδύνη τους να ψάχνουν για απάντηση, και τους δίνει μια ώθηση στο αβαρές σύμπαν της αβεβαιότητας πως μια μέρα θα στερεώσουν τις απαντήσεις που γυρεύουν . Το θέμα είναι να μπεις αθόρυβα στην νύχτα την καλή  και να προσευχηθείς.


Και οι  απαντήσεις  αν τις βιάζεσαι πολύ θα σου έρθουν έτοιμες στο πιάτο. Συνήθως έρχονται καθυστερημένα. Όλα τα πράγματα έρχονται αργά στη ζωή μας . Οσοι έχουν υποφέρει φαντάζομαι  πως το γνωρίζουν αυτό. Κι όσοι δεν το γνωρίζουν  αυτό , κάπου  βαθιά μέσα τους το φαντάζονται. Όσοι περιμένουν επιβραβεύονται. Όσοι πάλι  είναι θιασώτες της ανυπομονησίας  την πατάνε.  Το θέμα είναι να διδαχθείς από τα σφάλματα σου,αλλά για να διδαχθείς πρέπει  να έχεις και αντίληψη για αυτά .

Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν την  έχουν για αυτό παραμένουν  στα ίδια λάθη ,στην ίδια πόζα ζωής ,στο ίδιο μονότονο  τέμπο "Φταίνε πάντα οι άλλοι". Είναι πολύ ωραία καραμέλα αυτή ,αλλά καθόλου παραγωγική. Αυτές τις σκέψεις  μου τις γέννησε  μια φράση  που άκουσα απόψε ,από έναν μάλλον όχι και τόσο χαρούμενο άνθρωπο.  Όταν πλησιάζεις τον θάνατο μου είπε γίνεσαι φιλαναγνώστης. 

Μου έκανε εντύπωση αυτό  γιατί είμαι φιλαναγνώστης από πολύ μικρή ηλικία. Θα προετοιμάζομαι από τότε για αυτήν την πολιορκία. Αλλά ο θάνατος έχει πολλά πρόσωπα . Εσύ πρέπει να διαλέξεις ένα από αυτά ,ένα πρόσωπο  που να κουμπώνει με τον χαραχτήρα σου.  Υπάρχουν θάνατοι που μας πάνε ,που είναι ασορτί με τα χρώματα μας, και θάνατοι που μας πετάνε έξω από την παλέτα.

Το θέμα είναι να διαλέξεις  τον πιο τελετουργικό και ενδεχομένως τον πιο λειτουργικό θάνατο για την  περίπτωση σου. Και δεν μιλώ για αυτοκτονία. Μόνο οι βαθιά ερωτευμένοι μπορούν να αυτοκτονήσουν . Έχουν τους λόγους τους και τα αγκάθια τους.  Η αυτοκτονία  μέσα στον έρωτα είναι μια παρεξηγημένη πράξη. Οι ερωτευμένοι δεν αυτοκτονούν από απελπισία. Αυτοκτονούν για να χαρίσουν για πάντα τη ζωή τους ο  ένας στον άλλο. Κι αυτό αν δεν είναι μεγαλειώδες ,τίποτα δεν είναι μεγαλειώδες.

Οι υπόλοιποι ,όσοι δεν βρίσκονται σε μόνιμο τουρνουά απόγνωσης  μπορούν άφοβα να ερωτευτούν . Είναι το αντίδοτο για την απελπισία. Όσοι πάλι φοβούνται μπορούν να κρυφτούν άνετα  μέσα στα βιβλία. Είχα κρυφτεί και γω παλιά, ξέρω πως είναι  να φοράς κουκούλα στην ζωή  για να σωθείς.

Κι όποιος σώζεται μια φορά ,σώζεται για πάντα.

14 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

κοίτα πάλι πόσα θέματα πιάνεις,κι απο πού να αρχίσω εγώ και με τί προσόντα

με το προσόν της απελπισίας? είχα το μερίδιό μου όπως λένε

με αυτό της ερωτευμένης?ε κι απ'αυτό,αμετάκλητα

μήπως της φιλαναγνώστριας? αλίμονο. μια ζωή κουκούλα τότε.


φεύγω να σκεφτώ,περίεργα πρωί πρωί μου βάζεις {γι'αυτό και όμορφα}

Ναύτης είπε...

να πω πως σε νιώθω απόλυτα;
ε ας το πω κι όλας...

καλημέρα!

Mr Arvulas είπε...

μου αρεσει το μπλογκ σου....σε προσκαλω και στο δικο μου για συμμετοχη..

Prisoned Soul είπε...

Από μικρή φιλαναγνώστης, και όμως θάνατο δεν ένιωσα μέχρι πριν 4 χρόνια, του παππού μου.
Καιρό τώρα φοράω μαύρα, πεθαμενατζίδικα τα έχουν χαρακτηρίσει οι γνωστοί μου...
όχι δεν είμαι θλιμμένη, είμαι ερωτευμένη και δέχομαι και γω αγάπη όπως δίνω, αλλά φοράω εκείνη την κουκούλα, κρύβομαι γιατί πιστεύω πως δεν αξίζω τόσο να γίνομαι γνωστή...

Angelina είπε...

opoios swzetai mia fora, swzetai gia panta....

Anael είπε...

συνειρμικά μου ήρθε αυτό:
In the death car, we're alive..

http://www.youtube.com/watch?v=LqjktVjkrFk

Ιφιμέδεια είπε...

Τάκη αυτό το κείμενό σου είναι ένα αριστούργημα.
Το λάτρεψα!

Ανώνυμος είπε...

Καταρχήν παρατηρώ ότι τα περισσότερα σχόλια από πάνω έρχονται από γυναίκες,
kolpo grosso ντίαρ.

Να κι εγώ:
Ζηλεύω τόσο πολύ τον τρόπο που γράφεις, χωρίς να γίνεσαι μελλώ και χωρίς να φαίνεται ότι προσπαθείς. Νάις.

Μικρές ανάσες είπε...

Είσαι σίγουρος πως όποιος σώζεται μια φορά, σώζεται για πάντα?

Διατηρώ τις επιφυλάξεις μου....

Takis X είπε...

Kihli

Μια ζωή σωσμένη ,και μια ζωή ερωτευμενη.Και για αυτό τυχερή.


Ναυτη

Χαίρομαι που συμφωνείς,ξέρεις φανταζομαι και συ απο κουκούλα.

Takis X είπε...

Mr Arvulas

εχει κλεισει η επισκεψη..

Sweet truth

Μια ισοβια ερωτευμένη κουκλιτσα που κάνει τα ομορφα κομμεντς..να σαι καλά

Takis X είπε...

Angelina

λοιπον αυτή φραση με εχει προβληματισει πολύ . Περισσοτερο την πιστευω ως ευχή παρα ως κατασταση.Να σαι καλά.

Ιφιμεδεια

Δεν περιμενα οτι θα ενθουσιαστείς φιλενάδα. Χαιρομαι.(σ`αγαπώ πάντα)

Takis X είπε...

Ροδακινο

Μα τι ωραίο ονομα που εχετε!

Ευχαριστώ πολυ για την εκτίμηση και το σχόλιο,και ναι, εχεις δίκιο. Οι γυναίκες το τιμούν πολύ περισσοτερο απο τους αντρες . Υποψιαζομαι το γιατί ,οπως ολοι φανταζομαι.

Takis X είπε...

Μικρες Ανασες

Νομίζεις οτι εγω δεν τις εχω? Το γραψα και πιο πάνω: Αυτή η φράση λειτουργει καλύτερα ως ευχή.Μάλιστα ημουν πολύ σκεφτικός αν πρεπει να την κρατήσω η οχι. Τελικά την κρατησα.

Μισή ντροπή δική μου. Μιση Της λύθης.(γιατί θα ξεχαστεί πολύ γρήγορα.)