Αυτό τό φώς μέ διαλύει

κι είναι ενας  ισχυρός λόγος γιά νά μήν φύγεις ποτέ από δώ.Ενώ η Λ. θέλει νά φύγει.Η νορβηγία τήν καλεί,τήν νιώθει φυσικό τής χώρο.

Αλλόκοτο κι αυτό.Ενα γελαστό κορίτσι θέλει να μεταναστεύσει σέ μιά αγέλαστη χώρα

εκεί πού τά συναισθήματα φοράνε ταμπελάκι,Εκεί η σιωπή ποζάρει σάν ανάμνηση.Μέ μπερδέουν πολύ αυτές οι κατεψυγμένες χώρες.

Οι συντεταγμένες τούς μέ παραλύουν.Δέν χρειαζεται μεγάλη σκέψη γιά να οδηγηθεί κανείς στό συμπέρασμα πώς εκεί κάτω υποφέρουν από ελλειψη φωτός.

Μόνο οι ερωτευμένοι αντιλαμβάνονται καλύτερα τήν ελλειψή τού:γιά να μήν βλέπουν οτι ο αλλος λείπει.

Αλλά κι ο νορβηγός,κι ο σουηδός καί ο φιλανδός φαντάζομαι θα ερωτευόνται.Οχί βέβαια μέ τόν τρόπο πού ερωτεύεται κανείς στήν μεσόγειο.

εδώ τό φώς σε ωθεί στήν εξομολόγηση.Εδώ μέ το πού θα σ`ανταμώσω θά σέ νιώσω,καί δέν θά χρειαστεί νά πάρω αντιβίωση από τό πότό γιά νά πάμε παρακάτω.

Εδώ τό σε 'σε θέλω' θά στό πώ στό πρώτο δεκάλεπτο,ενώ στήν νορβηγία θα χρειαστούμε κουβάδες ολάκερους από τεκίλα γιά νά πούμε μιά συγνώμη.Δέν είναι τυχαίο πώς σ`αυτές τίς χώρες{ειδικά στήν νορβηγία} εχουν τόν πιό υψηλό δείχτη  αυτοκτονιών

Εδώ σ ε τούτη δώ  τή γέφυρα πηγαίνουν καί τελειώνουν ησυχα.Σ`αυτά τα παγωμένα νερά φανερωνουν τόν πληθυντικό τής επιθυμίας τους:Νά πάψουν .Νά είναι.

Εδώ ο στίχος"μνημοκτόνο απουσία νοήματος" σ`αυτήν τήν χώρα ενσαρκώνεται θριαμβευτικά.Εκεί,αυτόν τόν στίχο τόν ξέρουν μέ τό πού γεννιούνται,καί τόν κάνουν  πράξη λίγα χρόνια αργότερα.

Λένε οτι πολλές απ`αυτές τίς αυτοκτονίες δέν ανακοινώνονται γιά να μήν προκαλέσουν πανικό.Δέν μπορώ φυσικά νά τό πιστέψω οτί δέν γνωρίζουν ,σέ μιά χώρα οπου η κατάθλιψη είναι η κύρια εκφραση..

Πάντως υπάρχει  μιά ταινία πού εχει περιγράψει οξυδερκέστατα τόν νορβηγικό τρόπο ζωής .

Η  ταινία λέγεται,Ενας διαφορετικός ανθρωπος και σ`αυτήν την ταινία ο ηρώας θέλει να αυτοκτονήσει αλλά δέν μπορεί.Ζεί σέ μιά μητρόπολη οπου παιδιά δέν υπάρχουν,ο πόνος δέν υφίσταται,οι ανθρωποι δέν θυμώνουν ποτέ καί δέν θλίβονται,τά φαγητά εχουν χάσει τήν γεύση τούς,οι δρόμοι είναι πεντακάθαροι και κείνος θέλει να αυτοκτονήσει.

κάθε απόπειρα αυτοκτονίας ομως  αποτρέπεται από τήν  ιδια ζωή.Πηδάει από τήν γέφυρα .Σωζεται.

Βάζει φωτιά στόν ευατό του.Η φωτιά σβύνει από μονη της.

Απόφασιζει νά πάει να τόν πάτησει τό τραίνο.Τό τραίνο φυσικά χαλάει.

Μέ τού βλέπει η γυναίκα τού μπαρουτιασμένο φυσικά δέν ανησυχεί.Ολο τής τό δράμα είναι  επικεντρωμένο στούς καλεσμένους πού θά ρθούν σέ λίγο.Τήν στιγμή μάλιστα πού τής ανακοινώνει οτι θέλει νά χωρίσουν εκείνη δέν ταράζεται

αναρωτιεται μόνο για το ποιό φουστάνι θά φορέσει αυριο...