Πέμπτη 13 Μαΐου 2010

Αυταπάτες


Ηλιόλουστες μέρες με φιλοδωρούν τά παραθύρα μου,χωρίς καμιά υποψία?πώς η ζωη εξω βράζει.κι οτι βράζει απαιτεί,κι οτι απαιτεί ζητά εκπλήρωση

αλλά εγώ αφήνομαι στίς αυταπάτες μου πού τίς πλαισιώνω μέ ωραιότατες εικόνες.Ο καφές καί τό τσιγάρο αλλωστε βοηθούν μέ  τήν αποτελεσματικότητα τους,καί γώ αρνούμαι νά αποχωριστώ  αυτά τά βολικά δεκανίκια,πρός χάρην τής οποιας υγείας.

είμαι οτι είδα,οτι φαντάστηκα πώς είδα,κι οποιος τό αρνείται,είναι σάν να παραφορτώνει τό ηδη βεβαρημένο του παρελθόν μέ περιττή  λύπη.

Βέβαια εκείνο πού θυμάσαι  δέν σημαίνει κάτ`  ανάγκη  πώς εκεί νοικιάζεται καί η αλήθεια,η οποια αλήθεια,τό οποιο επακόλουθο της.

Μπόρει νά σημαίνει βέβαια καί τήν αρση τής κάθε πιθανότητας γιά λίγη χαραμάδα γαλήνης.Αλλά άμα τό πιστέψεις αυτό  λογαριάζεσαι γιά χαμένος από τόν ιδιο σου τόν ευατό πού πάντα βάζει ασπίδα προστασίας μέσα τού ωστε νά μήν  πληγώνεται.

πώς τά καταφέρνει πάντα ομως καί πάντα πληγώνεται,καί πώς αυτές οί πληγές νά γίνονται παράσημα πρός τέρψη τού κάθε περαστικου.

Αλλά εγώ θυμάμαι ΑΥΤΟΝ  καί τά λόγια του
"Κανείς νά μήν μάθει πώς ζήσαμε,πώς αγαπήσαμε καί προπάντων πώς πεθάναμε'

Ισως τελικά νά είναι η μοναδική αξιοπρέπεια τής ζωής μάς,καί τό βασικό της αίτημα,κάτι πού τό ξεχνάμε,στοιβάζοντας μέσα μας χιλιάδες κουρέλια θυμού,καταπίνοντας χιλιάδες σιωπές αγανάκτησης

κι ο αλαλος ευατος μας περιχαρακωμένος ,μήν εχοντας διαφυγή  στήνει τίς δικές τού αυταπάτες,ουρλιάζοντας αναρθρες κραυγές ,ικανές να συγκινήσουν ακόμη καί τα αστέρια

κι οταν συγκινούνται τά αστέρια, λιώνουν.Κάπώς ετσι φτιάχτηκε κι αυτός ο κόσμος.Με συγκινημένα αστέρια,με αστέρια πού δήλωσαν από νωρίς  τήν δίαθεσή τους γιά αναχώρηση

αλλά καί μέ αστέρια πού αυτοκτόνησαν περήφανα χωρίς ΄νά αφήσουν κανένα σημείωμα γιά περαιτέρω

 αλλά  καί οι ανθρωποι ,περήφανοι κι αυτοί μέσα στήν απελπισία τούς,αλλά καί μέσα στήν αυταπάτη τους,κοιτάζουν τά αστέρια να χάνονται  χωρίς καμιά χορηγεία,χωρίς κανένα θεό νά τούς μαλώνει.κι εκεί τελειώνει η νύχτα.

μέχρι νά σε βρεί  βεβαια η επόμενη αυταπάτη.,










13 σχόλια:

panos είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
panos είπε...

ειμαι σιγουρος πως "ο κοσμος ειναι φτιαγμενος απο συγκινημενα αστερια"..
μπραβο ρε Τακη αυτη η "αυταπατη" ειναι πραγματικα πολυ αληθινη

Ανώνυμος είπε...

είναι ωραίες οι αυταπάτες

(και τώρα μου'ρχεται η φωνή του Αγγελακα,ω ειν'ωραια στον παράδεισο/καθένας βρίσκει ό,τι πάντοτε ποθούσε...και-υπάρχουν στον παράδεισο έξοδοι κινδύνου??)

Αστρο - Συμμορίτες είπε...

Οι αυταπάτες αυταπατούν και αποπροσανατολίζουν.
Ομως ο προσανατολισμός αν είναι ανεπιθύμητος, η αυταπάτη είναι μια όμορφη Δεισδαιμόνα που την κοιτάς στα μάτια.
ΚΑΛΟ ΣΚ.

paperflowers είπε...

Ταυτίστηκα!
;-)

ασωτος γιος είπε...

εγω παντως εχω την πληροφορια πως οταν συγκινουνται τ αστερια πεφτουν και σ αυτη την συγκονιστικη πτωση τους,
γινονται ενα με τις ευχες των ανθρωπων που εκπεμπονται στο συμπαν και ....

syn-epikouros είπε...

Αλλά εγώ θυμάμαι ΑΥΤΟΝ καί τά λόγια του
"Κανείς νά μήν μάθει πώς ζήσαμε,πώς αγαπήσαμε καί προπάντων πώς πεθάναμε'
Εδώ συγκλονίστηκα.

kat. είπε...

μου αρέσουν οι αυταπάτες!
ίσως ζω μια αυτές αυτή τη στιγμή..

ουδείς γνωρίζει όμως τι θα γίνει όταν καταλάβω πως ανήκει στο παρελθόν! τι γίνονται αλήθεια οι αυταπάτες όταν χαθούν;

ασωτος γιος είπε...

οι αυταπατες οταν χαθουν γινονται συννεφα , πορτοκαλι απ αυτα που φερνουν ανεμο την αλλη μερα

Prisoned Soul είπε...

...Πως τα καταφέρνει όμως πάντα και πληγώνεται...

ο Miguel Piñero είχε πει "Πιστεύω πως το μέλλον είναι το παρελθόν που ξανάρθε από άλλη πόρτα" αν συνδέσουμε αυτό με το γνωστό σε όλους μας "έπαθα και έμαθα" που λέμε όταν κάνουμε λάθη για να μην τα επαναλάβουμε καταλήγουμε στο ότι τα λάθη από τη στιγμή που γίνονται πάντα επαναλαμβάνονται. Ίσως όχι όπως ακριβώς την πρώτη φορά αλλά από άλλη πόρτα, αλλαγμένα, διαφορετικά για να μην τα γνωρίσουμε... και δίνουμε έτσι το έναυσμα στους άλλους να μας πληγώσουν καθώς προσπαθώντας να προστατευτούμε κάνουμε το άκρως αντίθετο.

(ελπίζω να βγάλεις κάποιο νόημα)

Καλώς σε βρήκα!!

Takis X είπε...

Πάνο μου εμείς καί οι αυταπάτες μας ε?μιά χαρά

κίχλι

εξοδος κινδύνου στό παράδεισο?δέν φτάνει πού θά πάς εκεί θές καί να ξεφύγεις?

αστροσυμμορίτες μου νά τήν κοιτάξω,καί να τήν ξανακοιτάξω τήν αυταπάτη μου μπάς καί τήν ξορκίσω

Takis X είπε...

paperflower

Εχεις
απόθεμα από δαύτες για αυτό..

ασωτε τα αστέρια μας χαμογελούν,το χω τσεκάρει

μάχο μου
τά λόγια από τόν τελευταίο αυτοκράτορα.γιώργος χειμωνάς φυσικά

Takis X είπε...

Κατ

Νομίζω οτι ο ασωτος αστροναυτης σού απάντησε..

sweet truth

αμα θέλεις νά δείς πώς ζεί ενας ανθρωπος δές πώς εζησε,οπως καταλαβαίνεις κανείς δέν γλυτώνει από τά δοκιμασμένα λάθη καί τίς αμετανοητες αυταπάτες τού..

Καλώς σε βρήκα