Ο θ. δεν θα σε κρίνει ποτέ.Οτι κι αν κάνεις,οποιο αποτελέσμα κι αν σε βρει,η μόνιμη επωδός του ειναι ιδια "Παντα το περίμενα αυτό απο σένα".Ετσι σου λέει και καθαρίζει.Αυτό δεν σημαίνει οτι ειναι ολιγόλογος.Αντιθέτως.Λυρικός πότης{οπως λέμε λυρικός ποιητής} δίνεται στην βότκα με χάρη,και με εναν ανεπαίσθητο λυγμό απο τα βάθη του ουρανίσκου του,σου μιλάει για τα πάντα.Παντογνώστης η πουτανίτσα.Να,προχθές μου μιλούσε για γάτες "Εχω δει πολλές φορές μου είπε γάτα χωρίς χαμόγελο,αλλά ποτέ χαμογέλο χωρίς γάτα"Με πιάσαν τα γέλια."Δικό σου ρε μάγκα είναι αυτό?Γούστο εχει."Και βέβαια εχει γούστο,μου απάντησε με σιγουριά.Η γάτα μου εννοείται..Πάντα φροντίζω το νόημα,οι λεξεις ας φροντίσουν μόνες τους τον ευατό τους..και μ`αφήνει αναυδο με την παραδοξολογία του... Αλλά ο ατιμος ποτέ δεν σ αφηνει να προχωρήσεις περισσότερο απο οσο σου επιτρέπει.Πάντα θα σε αφήνει στην "απέξω". οταν τον ρωτάς αν εχει ας πούμε "σχέση" σε κοιτάζει καλά καλά και σού απαντάει σαν κεραυνός"Παντα χάνω λιγότερα απο οσα κερδίζω..." και σ`αφήνει ταπί και ψύχραιμο.Τουλάχιστον μιλάει για τους γονείς του.."Κάπου θα ζουν κι αυτοί..σε κάποια γη παχιά γεμάτη σαλιγκάρια..."Είναι και ποιητής ο ατιμος,το ξέρω.Αλλά το καλύτερο μου το πε χθές καθώς επινε το ευλογημένο του οισκάκι του,και γω το ευλογημένο μου ανα ψυκτικο.."Πιές λίγο απο την τεκίλα σου..θα κρυώσει...Τον κοιταξα εντρομος.Λίγο ελειψε να πάθω ριξη βολβού. "Βρε γλυκέ μου του είπα τρυφερά εγώ δεν βλέπω καμιά τεκίλα..οπότε πως να πιώ λίγο? Με κοίταξε τότε βλοσυρά και με κατακερμάτησε.."Εννοείς οτι δεν μπορείς να πιείς λιγότερο.Γιατί ειναι πολύ εύκολο να πιεις περισσότερο απο το τίποτα...Απο κείνη την στιγμή σκέφτομαι σοβαρά να γίνω αλκοολικός.Το σκέφτομαι πολύ σοβαρά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου