Η ζωή χωρίς εσένα

Εφτασες και συ  στο τέλος σου.Ο κύκλος σου τετραγώνιστηκε .Δεν είσαι πια ο ιδιος.

Παντρεύτηκες,εκανες οικογένεια,και κανείς δεν εμαθε για σένα.Εθαψες την οδύνη σου και συνέχισες.Α ρε Dexter ποιός να το φανταζόταν πως θα ανταμώναμε...

Εσυ ενας αυτόκλητος τιμωρός ,εξπερ στην εξαπάτηση.
Και γω μην νομίζεις,μια απο τα ιδια.

Λίγο λιγότερο ,αλλά στα ιδια κυβικά.
Με λιγότερο αίμα,αλλά με την ιδια πληγή.

Οι πληγές μας παράσημα για τους εν αγάπη πεσόντες.

Η ΑΓΑΠΗ ΠΑΝΤΑ ΕΙΝΑΙ ΚΟΚΚΙΝΗ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΥΠΑΡΞΕΙ ΧΩΡΙΣ ΤΟ ΑΙΜΑ ΤΗΣ

Αυτό το ηξερες απο πολύ μικρός,χωρίς να στο διδάξει κανείς.αλλωστε η πείρα του αλλου μας κάνει απλώς πιο ανεπίδεκτους.Αλλά εμείς δεν εχουμε χρόνο για τέτοια.

Εμείς οπως ξέρεις πολύ καλά εχουμε εναν κώδικα  τον οποίο τιμούμε  με ακρα μυστικότητα.

Επίσης γνωρίζεις πολύ καλά οτι εχουμε μνήμη μπάτσου.Μου κάνες κάτι,θα σε περιμένω στην πύλη της αδυναμιας σου να φαω τα αντερά σου  γιαχνί.


Κι αυτό δεν είναι εκδικητικότητα η παραφροσύνη.Γιατί ακούω και διάφορες αηδίες του τυπου σίριαλ κιλερ και ξερνώ.

Καμιά σχέση.Αυτά τα λένε οι περαστικοί


Γιατί δεν ξέρουν να διακρίνουν.Είναι κακό σου λέει αυτός.Είναι καλό του απαντάς εσυ.

Δεν ξέρουν οτι το κακο είναι στερητική τροπικότητα του καλού που λέει και η χάνα αρεντ.Που να το μάθουν  να μου πείς.
Σωστό κι αυτό.

Οι ανθρωποι και οι ιδέες τους.

Η αγάπη για τον πλησίον.

μόνο ο νίτσε ηξερε καλύτερα απο μας την αγάπη για τον μη πλησίον,ο νιτσε  που οταν κάποτε είδε ενα αλογο να το μαστιγώνουν,ετρεξε με κλάματα για να το αγκαλιάσει,και συγχρόνως εκείνη την στιγμή επαιρνε διαζύγιο απο τους ανθρώπους.

Ετσι και μεις λατρεμένε μου,πήραμε το διαζύγιο μας απο πολύ νωρίς με τους ανθρώπους.

Αλλά μην  νομίζεις τις δώσαμε τις ευκαιρίες μας.Γιατί στην ουσία τον πονάς το καμένο,λες ,ντάξει μωρέ,να του δώσω μια ευκαιρία μπας και συνέλθει.

αλλά αυτός  τίποτα,χαμπάρι

τότε καταλαβαίνεις πως το φάρμακο είναι χειρότερο απο την αρρώστια,οπότε παίρνεις δραστικά μέτρα

Ουσιαστικά το κάνεις για να τιμήσεις τους  χαμένους.

Τους ρομαντικούς.

Και μεις,μην κοιτάς που δεν μας φαίνεται,αλλά που και που βάζουμε την πινελιά την ροζ στο τοίχο

Πάνω απο ολα ομως ο κώδικας.

Που τον τιμήσαμε οσο δεν πάει

Κάποια στιγμή βέβαια απελπιστήκαμε,γιατί οσο να ναι κώδικας είναι αυτός ,σπάει ευκολα,κι οσο να λες δεν πάει αλλο,πάντα κάτι βρίσκεις στο τέλος και πηγαίνει.

Το ταξίδι μας ομως μας πήγε πολύ μακρυά αγαπημένε,και τώρα μας ξαναγυρίζει πίσω με τους δικούς του ορους.

Γιατί τώρα σου λέει πρέπει να πενθήσεις

Είναι κι αυτό μέρος του παιχνιδιού.

Καλά  το είχες καταλάβει

ο θάνατος της γυναίκας σου επιβεβαίωσε την αγάπη σου γι αυτήν

Είναι λίγες πια οι προσευχές που σου προσφέρονται,με ενα παιδί στην αγκαλιά σου δεν μπορεί,θα μπερδευτείς.

Το κουβάρι μόλις τώρα αρχισε  για τα καλά να ξετυλίγεται.

Βλέπεις  το παιχνίδι,η γάτα πιάνει τον ποντικό δεν είχε αίσιο τέλος,μιας κι ο ποντικός της την εφερε της γάτας και της κρέμασε κουδούνια στο λαιμό της

Και τώρα  ξαναγυρνάς στην αρχή σου,και γω φοβάμαι να φανταστώ τις συνέπειες που εχουν  τα φαντάσματα,οταν ξυπνάνε μέσα  μας και εκλιπαρουν να θυμηθουν...