Εχω θέμα σοβαρό

Ηθελα νά γράψω κάτι πάρα πολύ σοβαρό σήμερα,αλλά μού στείλαν αυτή την φωτογραφία και έβαλα τά γέλια,καί λέω, δέν γαμιέται, δέν γράφω τίποτα,αλλά μετά τό πήρα πίσω.

Γιατί σκέφτηκα ,δηλαδή τί αστείο εχει η φωτογραφία?Μιά χαρά φωτο είναι,αρα αλλο μού φταίει,δηλάδή τίποτα δέν μού φταίει

Αρα θα γράψω κάτι πάρα πολύ σοβαρό ,οχι θλιμμένο ετσι?Είπαμε να είμαστε σοβαροί .Αλλά επειδή δέν είμαστε ,θα το παρουσιάσουμε σαν εικόνα φαντασίας.

Μ`αρέσει να φαντάζομαι.Θα μού πείς σέ ποιόν δέν αρέσει.

Προχθές  πού ημουν στόν ιανό φαντάστηκα πώς θά ταν ας πούμε  να λιποθυμάς ανάμεσα στα βιβλία η πώς  είναι να πεθαίνεις ανάμεσα στα βιβλία.Δέν ξέρω,αλλά ετσι ενιωσα,μπορεί κιόλας να το ευχόμουν,που ξέρεις.Ισως βέβαια να με εχει  πάρει στόν λαιμό του κι ο σωτάκης γιατί το τελευταίο βιβλίο του είναι  πολύ γκράν γκινιόλ, η ατμόσφαιρα δηλαδή,κι οσο να ναι με χει επηρεάσει..

ο ηρωας στό βιβλίο τού σωτάκη πεθαίνει απο ασφυξία από τα  έπιπλα τα οποία  εχουν στοιβάξει πάνω του.Ωραίο βιβλιο,εντελώς αλληγορικο.Μού θύμισε ενα αλλο βιβλίο,αλλου τύπου,  το  χάρτινο σπίτι

εκεί ο ήρωας φτιάχνει ενα ολόκληρο σπίτι από βιβλία και το γκρεμίζει γιά να βρεί ,το ενα,τό σπάνιο τό ιερό ,γιά να τού χαρίσει στόν ερωτα του.

Νομίζω οτί κάτι τέτοιο γίνεται,αλλά δέν είμαι καί σίγουρος,έχουν περάσει καί χρόνια κ εχω μιά αίσθηση ακαθόριστου γιά αυτό τό γραπτό,αλλά όπως καί να χει μ`αρέσει

αλλά ελεγα για τον Ιανό  καί τό συναίσθημα ματαίωσης πού με σφράγισε,δηλαδή σιγά τό σφράγισμα,μήν  κάνουμε κι ολοκληρο θέμα μια μικρή λιποθυμική τάση
Αλλά ελεγα πώς θέλω να γράψω κάτι πάρα πολύ σοβαρό, αλλά δέν τό βλέπω



Ισως πρέπει να ανατρέξω στόν Οσκαρ ουάιλντ, και τι σημασία τού νά είναι κανείς σοβαρός.Ισως αυτό τό βιβλίο μέ βοηθήσει νά βρώ τό δρόμο μου.Τό μόνο βιβλίο πού εχω διαβάσει τού οσκαρ,είναι το βαθυστόχαστο, εκ βαθέων πού το χε γράψει για κείνο τό γκόμενο πού τόν παράτησε,κι ημουν πιτσιρίκος τότε,κι είχα χάσει πολλά δάκρυα  ,γιατί ήταν οντως πολύ σοβαρό  τό θέμα ,καί γενικά τού τα χώνε χοντρά τού προικοθήρα πού τόν παράτησε,γιατί ετσι είναι οι ερωτες,σε βαριούνται και σέ παρατάνε,και σιγά τό νέο ρέ σύ οσκαρ,αφού δέν πρέπει να δίνεις περισσότερα απο οσα αντέχουν οί αλλοι,και κρίμα γιατί τό χεις διατρίψεις τό θέμα,αλλά ετσι πάνε αυτά ,η πείρα τού αλλου μάς κάνει ακόμη πιό πολύ ανεπίδεκτους

Τελικά είχα δέν είχα ,πάλι για καψούρες εγραψα.Είμαι αδιόρθωτος