Σάν δυό σταγόνες φίλοι

Ωραία ηταν προχθές πού βγήκαμε γιά κρασί.Νά ξαναπάμε .Ωραία ψεμματα σού είπα.Αλλά καί σύ μού πες.Η μού φάνηκε οτι μού πές..Μπά μού φάνηκε.Αλλά ησουν ολος ενα "κρυφό παράπονο",φλού πρός τό καθαρό ,ησουν δηλαδή τό ανέφικτο αυτοπροσώπως.Μ`αρεσες ομως.Καί τά τραγούδια πού επαιξες,κι αυτά επισης.Καί ο merfy,ο ξεχασμένος μού πρίγκιπας.Μ`αρέσει πού δέν μού αργείς τά χατήρια μου.Αλλά καί ο Ζακ μπρέλ καί η γαλλομανία μού.Κι ο χαμένος μού ερωτας.Θυμάσαι.Μέ τό διαβατήριο στά δόντια τότε.Ημουν ετοιμος νά  φύγω.Δεν εφυγα .Εμεινα.Αλλά ηταν σάν να είχα φύγει από τότε.Θυμάσαι?
,

Διάβασα κι αυτή την γαμοατακα λιώμα   εγινα. Η  ζωή                                                                                                                                    τό χρονικό τής αποτυχίας σέ κλιμακούμενες δόσεις.Λιώμα εγινα.Δέν ξέρω,αλλά αυτή η ατάκα μέ πάει σχεδόν 20 χρόνια πίσω. Εικόνα μνήμης...Εγώ καθισμένος σ`ενα καναπέ καί γράφω.Απεναντυ μού φίλη αγαπημένη  παιδική.Είναι ευτυχισμένη καί μού τό δείχνει .Είμαι δυστυχισμένος καί τής τό δείχνω.Αναρωτιέμαι τί μπορεί νά φταίξε κι ολη η δυστυχία τού κόσμου μέ εχει στέφανωσει.Γιατί νά μήν μπορώ νά είμαι στή θέση τής.Ναί αυτό σκεφτομαι,σκέφτομαι πώς θέλω τήν ζωή  τής,θέλω ενα ζευγάρι ζωής σάν τό δικό τής νούμερο,δέν θά τό δοκιμάσω,είμαι σίγουρος οτι μού κάνει.....Είδες τί κάνουν οί ατάκες?Σάν τά τραγούδια κι αυτές...Τί ?Κλαίς?Βάλε ενα κρασί ,γέμισέ μού τό ποτήρι ως επάνω ,ελα ,δέν θά πώ λέξη πού νά πλήγώνει ξανά.Τι?Θές νά σού πώ?Καλά λοιπόν νά σού πώ...Αντίο.Δέν θυμάμαι  νά τήν εχω πεί σοβαρά ποτέ μού.Αντίο.Πολύ βαριά λέξη.              Ενα τέτοιο τραγούδι θέλω νά μού παίξεις απόψε.Τό αγαπάς καί τ`αγαπάω,κι ας μιλάει γιά τά πράγματα πού αποχαιρετάς....  κι οσο γιά τό αντίο αστο νά περιμένει..