Αλλά μην νομίζεις ουτε και γω το χα δει.Αλλά η Αγάπη προνόησε και μου βάλε νωρίς το δίλημα"Γούντι η κουρτίνα?"Ε τι να πεις εκείνη την στιγμή?Ο γούντι δεν θα σε
μαλώσει τον ξέρεις απέξω,αρα κουρτίνα δαγκωτό.Κουρτίνα θέλετε?Παρακαλώ να φύγει η κουρτίνα....Αντε κουνήσου χελώνα.
Πρόκειται περί αριστουργήματος.{και είπαμε δεν το χεις δει και σκάσε}απ`αυτά που μόνο το σινεμά μπορεί να προσφέρει.Γι αυτό αν εισαι ετοιμος να το ζήσεις,γιατί πρόκειται περί εμπειρίας,μην προσπαθήσεις να το δεις στην μικρή τι βου λα σου.Αυτά να τα ξεχάσεις.θα το δεις σε μια μεγάλη τι βου λα ,σαν τη δικη μου,που αν δεν εχεις θα πάρεις τώρα με το δώρο,και να το δεις οπως του αξίζει.Πολύ χαι ντεφινισιον,πολυ σένια εικόνα σου λεει.Και σου λεω.Μην το χάσεις.Για να μπείς πιο βαθιά στο νόημα,στο κουκούτσι του πράγματος.Μιλάμε για πολύ κουκούτσι.Να δεις πόσο γελοίο ον είσαι.Να δείς πως μεταμορφώνουν ενα δάσος σε κρέας{αλήθεια σου λέω}Να δεις απο κοντά τι εστί Ντουμπάι.Μην κοιτάς τώρα που χρεωκόπησε κι αυτό,αλλο τώρα,το πετρέλαιο καμιά φορά στερεύει κι αυτό.Το νου σου και ο καναπές σου που σάπισες και σάπισα πάνω σε δαύτον.Γιατί το εργο στο λέει καθαρά.ΜΗΝ ΜΑΣ ΚΑΝΕΙ ΤΟΝ ΑΥΤΑΡΚΗ. ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ.Εδω δεν είναι η φύση ,θα είσαι εσυ.Μπάζο.Σου λέει η φύση εγω εξαρτάμαι απο τον δίπλα γείτονα,γιατί μην κοιτάς απο τον δικό σου που δεν σου λέει καλημέρα,εμένα μου την λέει και μου την παραλέει.Κι αμα πέσω στο κρεββάτι,μπορεί να μου φτιάξει και κανά χαμόμηλο που λέει ο λόγος.Ενω εσένα χόμο ούτε για χέσιμο.Πάει χόμο εχασες.Αλλά εχασα και γω.Ετσι οπως με κατάντησες.Τι ωραία που ηταν παλια.Μου το λέγε ενα παλιό γκομενάκι..."Τακούλη ξέρεις πως φτιάχτηκε ο κόσμος?Λιώσαν τ~αστέρια..με πιστεύεις?..."Αν σε πιστεύω λεει..Το λέγε και η γώγου ..είμαστε εκρήξεις αυτοκτονημένων αστεριών...Γι αυτό σου λέω κάτσε να το δείς.Δώσε σημασία στην φύση,σου κουνάει το μαντήλι,μας αποχαιρετάει οπου να ναι .Αντε ,τράβα την κουρτίνα χόμο μου,που απο σαπιενς καταντήσες ζαπιενς.Η πίκρα σε περιμένει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου