Πέμπτη 17 Δεκεμβρίου 2009

Οκογενειακός τάφος

Κοιτάζω την φωτογραφία.Είναι φωτογραφία οικογενειακή.Απο κάποιο τραπέζι γιορτής θα περίσεψε.Στο κέντρο εγω,και οι τρείς θείες μου να με κρατάνε.Οι θείες μου γελάνε,τα κορίτσια του σογιού γελάνε,και γω γελάω,ο καθένας γελάει,για φαντάσου.

Ωραίες εποχές
Ωραίοι ανθρωποι
Ωραία μαλλιοτραβήγματα
Η μια απ` αυτες τις γυναίκες ,μια απο τις θείες μου δηλαδή, είχε χώσει κάποτε το κεφάλι της αλλης μου θείας μέσα στην κατσαρόλα  με τα μακαρόνια΅.Ωραίο θέαμα.Κομψό.Αξέχαστο.Να βλέπεις τώρα την αλλη να κλαίει ,και η καούκα να χει γίνει λαπάς απο το μακαρόνι.Εχουν δει τα ματάκια μου απ`αυτες τις γυναίκες,τις οποίες απροπό,τις θαύμαζα.Τις θαύμαζα οπως θαυμάζω και τους ανθρώπους που διεκδικούν  χωρίς να υπολογίζουν.Αλλά πιο πολύ θαύμαζα τους αντρες τους,τους θείους μου δηλαδή.Γυναίκες που δεν είχαν δουλέψει ούτε μια μέρα στη ζωη τους,ζητούσαν απο τους αντρες τους τα κερατά τους.
Η  μια ζητούσε λίφτιγκ.Το κάνε.Σου μιλάω τώρα για δεκαετία του 80.Πολύ πρωτοπόρα η θεία. Σαν κώλος η θεία.Η αλλη ζητούσε κοσμήματα απο τον φουκαρά τον θείο.Καημένε θείε.Τραβήξου στις οικοδομές.Το σκυλί  χρειάζεται ταισμα.Δεν χορταίνει με τίποτα.Η αλλη χρειαζόταν σαλοτραπεζαρία.Τρέξε θείε,θα σε φάει η μέγαιρα.Τα παίρνε ο θείος,ουτε ενα ευχαριστώ η θεία,αντε γαμήσου θεία δηλαδή.Αλλά ηταν και γενναιόδωρες,α ολα κι ολα.Η μια απ`αυτες μας είχε χαρίσει κι ενα καναπέ.Απο αυτους τους καναπέδες που οταν τους βλέπεις νομίζεις οτι θα πάθεις δισκοπάθεια ,και οταν κάθεσαι ευχόσουν να χες πάθει.Να σαι καλά θεία μου,τέτοια κακογουστιά μια φορά στα 40 χρόνια μπορεί να σου τύχει.Γερά αλογα οι θείες.Οσοι πόνταραν επάνω τους αναπαύονται σε ζεστούς τάφους.Οι θείες μου πάλι μια χαρά,δηλάδη κουτσοζούν ,μην φανταστείς.Η μια απο τι ξέρω είναι αλκοολική.Κακιά  και στριμένη,της πήρε πίσω η ζωη   οσα της εδωσε.Πνίγει την  απελπισία της μέσα στην μπύρα και γίνεται και η ιδια αφρός.Ο γιος της και ο ιδιος αλκοολικός ,ισα που ζεί.Χαμπάρι η θεία.Η αλλη  ζει με την ψευτοσύνταξη που της αφησε ο μπαρμπας μου.Τα μεγαλεία της σαλοτραπέζαρίας και των χαλιών εγιναν  καπνός για να μπορέσει να ζήσει.Πίσσα και πούπουλα ολη της η ζωη και κάθεται και την χαζεύει.Οσο για την τρίτη θεία..αυτή την γλυτωσε φτηνά  με ενα αλτσχαιμέρ και ολα της φαίνονται ρόδινα.Εξακολουθεί να αγοράζει αχρηστα πράγματα,και ΄μετά τα πετάει.Αμα σου μείνει το χουι..Συμπεράσμα εύληπτον{και χαζό}
Οσοι δραπετευουν σώζονται,και οσοι δεν σώζονται αυτοκτονούν.Απλο.{Και διπλά χαζό}

4 σχόλια:

paperflowers είπε...

Το να "ακυρώνεις" ένα πρόβλημα, με το να γίνεσαι πρόβλημα ο ίδιος, δεν μοιάζει κι αυτό με αλτσχάιμερ?

mahler76 είπε...

στο δικό μου σόι ο τίτλος είναι κυριολεκτικός. Οι νεκροί υπερβαίνουν τους ζωντανούς πλέον...

Takis X είπε...

paperflower

Τι επαθες πάλι?Σε πιάσαν τα φεμινιστικα σου?Γιατί οταν γράφω για γυναίκες επιστρατεύεται μέσα σου ολη η αρνηση και ο εγωισμός.Μην το παίρνεις τόσο προσωπικά.Παρτο τελείως προσωπικά.οσο για το αλτσχαιμερ μπορει και να χεις δίκιο,είμαι και σαρανταρης ,μπορεί να μην θυμάμαι τότε στην παραλία που παίζαμε με τα βότσαλα

Takis X είπε...

Mahler

Να την γράψεις και συ την ιστορία σου,αν είχες και τέτοιες θείες δε ,επιβάλλεται.Ετσι τώρα εξηγείται οι μουσικές στο μπλογκ σου..Τους συνοδευεις